| |
μικρο παιδι σαν ημουνα
δικο μου ειχα αστερι
κρυμμενο στα παιχνιδια μου
να μην το βρει κανεις
καθε βραδυα ανεβαινα
πανω του και ταξιδευα
σε αλλους γαλαξιες
ψαχνοντας γιοματη ονειρα
για νεους ουρανους
τις νυχτες εταξιδευα
και το πρωι ξυπνουσα
ζωντας και αναπνεοντας
στης μερας τη μορφη
χρονοι επερασαν πολλοι
με το παιχνιδι τουτο
η νυχτα επαιρνε φωτια
και η μερα βυθιζοταν
τα πενθη μου δεν προλαβα
εγω να τα θρηνησω
τα πρεπει ειχαν προθεση
τα ονειρα σιωπη
μοναχικο ταξιδι μου
μοναχικη μου ζηση
μοναχικη μου φορεσια
στα αστρα μου κρυμμενη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
