| Ίσως το ψέμα κι η αλήθεια
ρόλους να αλλάξαν ξαφνικά,
ίσως φτηνά το παραμύθι
να μας πουλήθηκε ξανά.
Ίσως και συ που με κοιτάζεις
να μην ακούς που σου μιλώ,
να κυνηγάς μόνο γνωρίζεις
μέσα στα λόγια μου καημό.
Γι αυτό κρατάω ότι αξίζει
και σου χαρίζω τα παλιά,
κι όπως την πόρτα μου θα κλείνεις
ξέχνα να πάρεις τα κλειδιά.
Ίσως το ψέμα κι η αλήθεια
να μην γνωρίζουν τελικά,
πόσο μπερδέψαμε μια νύχτα
αγάπες, όρκους και φιλιά.
Ίσως και συ που με κοιτάζεις
να μην βλέπεις τελικά,
μόνο στα μάτια μου διαβάζεις
όσα με παίρνουν μακριά.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|