| |
| | Θέλω μια ζεστή αγκαλιά |  | | |
Ημουν σε ένα σπίτι μόνη μου, όλοι είχαν φύγει δεν ξέρω για που,
άρχισα να βαριέμαι, και άρχισα να παίζω με τα πράγματα των μεγάλων
φόρεσα τα τακούνια της μαμάς μου, το λευκό φόρεμα της αδερφής μου, που το έδεσα πίσω στη πλάτη με τέχνη για να μη μου πέφτει, γιατί είναι πιο μεγαλοφτιαγμένη απο εμένα,
πήρα και της μικρής το κραγιόν και βάφτηκα,
κοιμήθηκα στους καναπέδες μας, μια στον ένα και μια στον άλλο,
αλλά ακόμη δεν φάνηκε κανείς.
Αρχισα να πεινάω και να ψάχνω για κονσέρβες που δεν μπορούσα ούτε καν να ανοίξω,
παρόλα αυτά τριγυρνούσα μέσα στο σπίτι και δεν έβγαινα έξω απο αυτό,
εκεί μέσα δεν είχε τίποτε πια για μένα αλλά εγώ φοβόμουν το έξω κόσμο.
Ηθελα να ζω το χθες, τότε που ζούσε η μητέρα μου, που με αγάπαγαν οι αδερφές μου, τότε που τρώγαμε απο το ίδιο πιάτο και μοιραζόμασταν τα πάντα.
Εξω ο κόσμος ήταν άγνωστος για μένα, δεν είχε τίποτε απο την παλιά μας αίγλη
μέσα στο σπίτι ήταν όλα όπως παλιά, σαν να μην άλλαξε τίποτε, σαν να μην έφυγε κανείς,
η ασφάλεια του θανάτου ακόμα στοιχειώνει το κρεββάτι της μαμάς και του μπαμπά,
σαν να είναι ο ίδιος ο θάνατος η ίδια που γεννιέται ξανά και μας κρατά αγκαλιά την νύχτα όταν πονάμε, τώρα έχω αρχίσει και πονώ, στο σπίτι δεν είναι κανείς,
πρέπει να βγώ έξω, είναι νύχτα και φοβάμαι, δεν υπάρχει καμμία αγκαλιά εκεί έξω και εδώ υπάρχει μόνο η αγκαλιά του θανάτου,
Ούτως ή άλλως θα πεθάνω αν δεν βγω έξω τώρα, θέλω μια αγκαλιά, κρυώνω, φοβάμαι την αγκαλιά του θανάτου, θέλω μια ζεστή αγκαλιά τώρα, κι ας φορώ ένα φαρδύ, παλιό παιδικό φόρεμα, και ας έχω μουτζουρωθεί με το κραγιόν, κι ας πεινώ, κι ας πονώ,
Θέλω μια ζεστή αγκαλιά τώρα!!!!......
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ελπίζω αρα ζω, με αγάπη, κι η αγάπη ποτέ δεν χάνεται.. | | | |
|
niotis@yahoo.gr
14-07-2009 @ 01:30 | ειναι στιγμες που εμενα δεν με βαζει ολος ο κοσμος και δεν κανο και πουθενα ραχατι οταν μου λυπη αυτο που ζειταω πχ
κυταζω τον ορυζοντζα
το ματι μου δεν φτανει
αμα δεν εισαι δυπλα μου
θαρω πως δεν με βανει
καλημερα σου γλυκαι Αθηνα μου αρεσε πολυ αυτο που εγραψες
αληθινο!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Simos_Vassilis
14-07-2009 @ 01:59 | Πολύ όμορφο!! ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | ΜΙΤΣΕΦ
14-07-2009 @ 05:09 | κι εγω!!!!!!!!!!!!!! | | aprobleptos
14-07-2009 @ 08:57 | ::lost.:: | | χρηστος καραμανος
14-07-2009 @ 09:46 | Ημουν σε ένα σπίτι μόνη μου, όλοι είχαν φύγει δεν ξέρω για που,
άρχισα να βαριέμαι, και άρχισα να παίζω με τα πράγματα των μεγάλων
φόρεσα τα τακούνια της μαμάς μου, το λευκό φόρεμα της αδερφής μου, που το έδεσα πίσω στη πλάτη με τέχνη για να μη μου πέφτει, γιατί είναι πιο μεγαλοφτιαγμένη απο εμένα,
πήρα και της μικρής το κραγιόν και βάφτηκα,
κοιμήθηκα στους καναπέδες μας, μια στον ένα και μια στον άλλο,
αλλά ακόμη δεν φάνηκε κανείς.
ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Sylvestros
21-07-2009 @ 03:18 | ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
