Γιάννης Ποταμιάνος
15-07-2009 @ 01:07 | Που έμειναν λύχνοι αλησμόνητοι,
κρεμούμενοι για μια στιγμή
στης μνήμης το καντήλι,
φωτίζοντας για λίγο
τη μοναξιά μιας ανώφελης ύπαρξης...
::yes.:: ::yes.:: | |
yiannistellidis
15-07-2009 @ 01:10 | Προσπαθώντας να ξεχάσεις τα λυτρωτικά
μεθύσια της νιότης σου, τα τραγούδια, τα φιλιά
και τις παρέες και τους φίλους
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
kgnisios
15-07-2009 @ 01:18 | καλη σου μερα Ειρηνη
δυνατο μα και με πολυ νοημα . . . ::yes.:: | |
akolouthos
15-07-2009 @ 01:31 | GIA NA ANEVAINOYME..............................
| |
Simos_Vassilis
15-07-2009 @ 01:32 | .............τη μοναξιά μιας ανώφελης ύπαρξης...
::up.:: ::yes.:: ::up.:: | |
μηχανοδηγος
15-07-2009 @ 03:47 | Εσύ σκυφτός (ή) σκορπάς
τις νύχτες σου μια μια μαρτυρικές,
πάνω σε άχρωμα γραφεία
και μάταιες γραμματοσύνες
Θαυμάσιο.....
| |
swordfish
15-07-2009 @ 04:31 | Γειά σου Ειρήνη!!!! ::up.:: ::kiss.:: | |
elpidakwstopoulou
15-07-2009 @ 04:50 | Που έμειναν λύχνοι αλησμόνητοι,
κρεμούμενοι για μια στιγμή
στης μνήμης το καντήλι,
φωτίζοντας αχνά για λίγο
τη μοναξιά μιας ανώφελης ύπαρξης...
πολύ όμορφο !! καλησπέρα Ειρήνη !! ::love.:: ::kiss.:: ::theos.:: | |
ΜΙΤΣΕΦ
15-07-2009 @ 06:04 | γεια σου ειρηνη με τα ομορφα!!!!! | |
poetryf
15-07-2009 @ 06:11 | Η ομορφιά του γραπτού σου ωστόσο δεν κρύβεται....
Ρηνούλα καλό μεσημέρι! | |
 |
