Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τραγούδια και ποιήματα
 
[B]Τραγούδια και ποιήματα[/B]
Του Γιάννη Ποταμιάνου

Δεν τα θέλω τα τραγούδια μας
Ηρωικά και αισιόδοξα
Που εξυμνούν απλήρωτες θυσίες
Λουλούδια θερμοκηπίου,
ανάπηρα χωρίς αρώματα

Δεν τα θέλω τα τραγούδια μας
Σειρήνες εφησυχασμού
Ποταμόπλοια σε θερινά ποτάμια
Πυροφάνια σε ήρεμες θάλασσες

Φτάνει πια
Η αρμύρα διαβρώνει τις ζωές μας
Θέλω τα ποιήματά μας
Σκουριασμένα σίδερα στις προκυμαίες
Να δένουν τα καράβια
Φάρους σε φουρτουνιασμένες θάλασσες
Δύτες σε ανεξερεύνητους βυθούς
Που κρύβουν την ερημιά τους
Στο ανύπαρκτο μυστήριο
Ξεναγούς στα μουσεία μνήμης,
ηρωικής και στείρας

Αυγουστιάτικα φεγγάρια,
Θέλω τα ποιήματά μας
Να σκορπίζουν τις μοναξιές
Στους μακρινούς περιπάτους
Και τις ματαιότητες
Στις ανθρώπινες προσμονές
Τραγούδια λυπημένα, πένθιμα
Κραυγές απαισιοδοξίας
Απολογισμούς ζωής χαμένης
Πυκνόρρευστη πίκρα
Που ξεπλένει υπαρξιακές αγωνίες
Που λυτρώνει από ανεκπλήρωτα όνειρα

Κραυγές τις μοναχικές νύχτες,
Θέλω τα ποιήματά μας
Τις νύχτες που ψάχνουμε,
να πιαστούμε από τα αστέρια
Τις ψευδαισθήσεις του φωτός
Τις οφθαλμαπάτες
Που μας βγάζουν τη γλώσσα
Όνειρα που φεύγουν
Και μας αφήνουν στήλες άλατος
Να ατενίζουμε τα μαραμένα χρόνια
Που έρχονται από το μέλλον
Κουβαλώντας τη φθορά
Και την μοναδική υπεραξία
Που μας άφησαν,
Τον οβολό για τον βαρκάρη του Αχέροντα

Με βρόχινες κλωστές και κόκκινες ελπίδες
Με απογοητεύσεις και όνειρα πλεγμένα,
Θέλω τα ποιήματά μας
Πασσάλους, καρφωμένους βαθιά στο χώμα
Για να αντέχουν στις καταιγίδες
Γερά θεμέλια του αύριο που προσμένουμε

15 Ιουλίου 2009
Γιάννης Ποταμιάνος



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 30
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
aprobleptos
15-07-2009 @ 14:20
Θέλω τα ποιήματά μας
Πασσάλους, καρφωμένους βαθιά στο χώμα
Για να αντέχουν στις καταιγίδες
Γερά θεμέλια του αύριο που προσμένουμε

*** Γιάννη, εισαι Συγκλονιστικός! Καλο ξημέρωμα *** ::theos.::
iraklisv
15-07-2009 @ 14:22
Μοιάζεις μ' αυτούς του στρατευμένους ποιητές!

Κάλλιστο Ιωάννη.

Καλό βράδυ.
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
15-07-2009 @ 14:25
Δεν τα θέλω τα τραγούδια μας
Σειρήνες εφησυχασμού
Ποταμόπλοια σε θερινά ποτάμια
Πυροφάνια σε ήρεμες θάλασσες !!!!!!!!!!

ετσι ακριβως ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
lepinaki123
15-07-2009 @ 14:35
Με βρόχινες κλωστές και κόκκινες ελπίδες
Με απογοητεύσεις και όνειρα πλεγμένα...

Yperoxo!! ::up.::
Simos_Vassilis
15-07-2009 @ 14:38
Φτάνει πια
Η αρμύρα διαβρώνει τις ζωές μας
Θέλω τα ποιήματά μας
Σκουριασμένα σίδερα στις προκυμαίες
Να δένουν τα καράβια
Φάρους σε φουρτουνιασμένες θάλασσες
Δύτες σε ανεξερεύνητους βυθούς
Που κρύβουν την ερημιά τους
Στο ανύπαρκτο μυστήριο
Ξεναγούς στα μουσεία μνήμης,
ηρωικής και στείρας
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.::
rock sugar
15-07-2009 @ 14:46
δυναμικό...!
azoritis
15-07-2009 @ 15:01
Με βρόχινες κλωστές και κόκκινες ελπίδες
Θέλω τα ποιήματά μας
Πασσάλους, καρφωμένους βαθιά στο χώμα
Για να αντέχουν στις καταιγίδες
Γερά θεμέλια του αύριο που προσμένουμε
...έτσι ....σωστά..........
καλό βράδυ.............

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Celestia
15-07-2009 @ 15:17
Πολυ δυνατο και ωραιο!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
xxix86
15-07-2009 @ 15:31
Υπέροχο...
::yes.::
ΚατεριναΘεωνα
15-07-2009 @ 15:33
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::


ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ ΠΟΥ ΥΠΟΚΛΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟ
ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ

ΤΙ ΑΛΛΟ ΕΔΩ ?
ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΜΑΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑΝ ΚΑΠΟΙΑ
ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΝ
ΕΓΙΝΕΣ ΟΝΕΙΡΟ
15-07-2009 @ 15:44
Όνειρα που φεύγουν
Και μας αφήνουν στήλες άλατος
Να ατενίζουμε τα μαραμένα χρόνια

Γιάννη τι αριστούργημα??? Μπράβο Γιάννη.!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::

Καλό ξημέρωμα.!!!
nea xrysi
15-07-2009 @ 17:01
Κραυγές τις μοναχικές νύχτες,
Θέλω τα ποιήματά μας
Τις νύχτες που ψάχνουμε,
να πιαστούμε από τα αστέρια
Τις ψευδαισθήσεις του φωτός
Τις οφθαλμαπάτες
Που μας βγάζουν τη γλώσσα
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
La Petite
15-07-2009 @ 22:11
Φτάνει πια
Η αρμύρα διαβρώνει τις ζωές μας
Θέλω τα ποιήματά μας
Σκουριασμένα σίδερα στις προκυμαίες
Να δένουν τα καράβια
Φάρους σε φουρτουνιασμένες θάλασσες
Δύτες σε ανεξερεύνητους βυθούς
Που κρύβουν την ερημιά τους
Στο ανύπαρκτο μυστήριο
Ξεναγούς στα μουσεία μνήμης,
ηρωικής και στείρας

Προσυπογράφω και συμπορεύομαι.... παρήγορο που υπάρχουν ακόμα άνθρωποι σαν και 'σένα στις μέρες αυτές. Κάπου διάβασα αυτές τις μέρες ότι το να προσπαθείς να κάνεις τέχνη στις μέρες μας, είναι σα να προσπαθείς να ψιθυρίσεις ανάμεσα σ' έναν όχλο που ουρλιάζει... Να είσαι καλά και πάντα να γράφεις τέτοια! Πάει στα αγαπημένα μου.... ::rock.:: ::rock.::
daponte
15-07-2009 @ 22:42
Θα συμφωνήσω με την La Petite. Η τέχνη σήμερα υπερασπίζεται την ύπαρξή της απέναντι στην ισοπέδωση, τη φτήνια και την κακογουστιά.
Έχεις μεγάλο πάθος , που θυμίζει άλλες εποχές.
iokasth
15-07-2009 @ 23:01
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΠΟΥ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑ!!
Την Καλημέρα μου!
ΝεφΕλλη
Aristarxos
16-07-2009 @ 00:50
Με βρόχινες κλωστές και κόκκινες ελπίδες
Με απογοητεύσεις και όνειρα πλεγμένα,
Θέλω τα ποιήματά μας
Πασσάλους, καρφωμένους βαθιά στο χώμα
Για να αντέχουν στις καταιγίδες
Γερά θεμέλια του αύριο που προσμένουμε

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!! Την Καλημερα μου Γιάννη. ::up.:: ::rock.:: ::theos.::
niotis@yahoo.gr
16-07-2009 @ 01:12
ειμαι τυχερος που το διαβεσα------------------------- ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

καλη σου ημερα φιλε μου
sofia strezou
16-07-2009 @ 03:05
Θέλω τα ποιήματά μας
Πασσάλους, καρφωμένους βαθιά στο χώμα
Για να αντέχουν στις καταιγίδες
Γερά θεμέλια του αύριο που προσμένουμε

Καλημέρα Γιάννη!!
Θέλω κάποια στιγμή που θα μπορείς να επισκεφτείς τον σύνδεσμο που σου στέλνω για να δεις τι κάνω στα ποιήματα των άλλων. Θέλω να γίνουν "Πάσσαλοι καρφωμένοι βαθιά στο χώμα" της καρδιάς μας.

http://anagnoseispoiiton.blogspot.com/
Rannia . k
16-07-2009 @ 04:59
Εξαιρετικό Γιάννη!!!
Καλό σου απόγευμα!!!
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
elpidakwstopoulou
16-07-2009 @ 07:09
το διάβασα πάρα πολλές φορές μη τυχόν και κάτι παραλείψω...
ηθελα να διαλέξω κομμάτι δεν τα κατάφερα...
ήθελα να βάλω φατσούλες δεν βρήκα καταλληλη.....
πως αλλιως να εκφρασω τον θαυμασμό μου για αυτό που διάβασα ...
συγχώρεσέ με δεν έχω τρόπο.....!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Mικρουλι
16-07-2009 @ 07:54
Υπέροχο!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
viki72
16-07-2009 @ 11:50
Μένω άφωνη!Συγχαρητήρια για την δύναμη που έχεις μέσα σου, αλλά και για την ικανότητα να τη μεταδίδεις και στους αναγνώστες των έργων σου.
"λουλούδια ανάπηρα, χωρίς αρώματα"
"μαραμένα χρόνια που έρχονται από το μέλλον"(πολύ πίκρα)
"μοναδική υπεραξία, ο οβολός για τον βαρκάρη του Αχέροντα"
Μέσα από το τέλμα ξημερώνει το αύριο πιο δυνατό και ελπιδοφόρο.
adespotoi
16-07-2009 @ 13:03
τραγούδι ζωής!!!!!!!! ::theos.:: ::sad.:: ::hug.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
16-07-2009 @ 13:20
Ωραίο!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Giasemi
16-07-2009 @ 13:37
Δεν τα θέλω τα τραγούδια μας
Σειρήνες εφησυχασμού
Ποταμόπλοια σε θερινά ποτάμια
Πυροφάνια σε ήρεμες θάλασσες
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
TAS
16-07-2009 @ 14:54
τι να τα κάνω τα τραγούδια σας, είναι πολύ ζαχαρωμένα . . . που έλεγε κάποτε και ο Νιόνιος
καταπληκτικός . .
tarifula
16-07-2009 @ 15:16
Πασσάλους, καρφωμένους βαθιά στο χώμα
Για να αντέχουν στις καταιγίδες
ετσι....υπεροχο ολο.....
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
17-07-2009 @ 04:18
μοναδικό Γιάννη
::hug.:: ::theos.::
iokasth
20-07-2009 @ 13:00
Ποιητή μου κατι μου θυμιζει το όνομα....Ποταμιάνος...ποταμιάνος... από Νησί του Ιονίου μήπως?
Χαιρετώ.
Ν.
katiabid...
28-08-2009 @ 14:01
έχεις έναν τρόπο να ταξιδεύυεις το μυαλό...δεν
έχω λόγια....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο