ʼννα, δεν τα κατάφερα.. :( Δηλαδή, τίποτα δεν καταφέρνω αυτόν τον καιρό αλλά λέμε..Δεν πειράζει, εμείς να 'μαστε καλά.. ;D (Μέχρι τις εξετάσεις, δλδ..;D ) Πάντως, παραμένει πρόκληση για 'μένα η προτροπή σου..Κάποια στιγμή, στο άσχετο θα μου 'ρθει... :)
Μονότονα γέλια στο παράθυρό μου
Ξαφνιάζουν τις κλειστές μου οδηγίες
Κι αδειάζουν, αδειάζουν...
Ηχηρά βλέμματα σιγουριάς
Σκυφτά ερείπια μ'αδιάσειστα στοιχεία
Τυχαίας μνήμης οδοιπόροι...
Περιπλανώμενα ετεροχρονισμένα μειδιάματα
Ζαλισμένοι στρόβιλοι εμπρός μου
Κουβέντες που ανθίζουν τη νύχτα...
Κι ανοίγουν και κλείνουν οι κυκλώνες
Και απογειώνεται η θύελλα
Και βυθίζεται ο άνεμος
Και μετά...
Μονότονα γέλια στο παράθυρό μου
Γέλια που λιώνουν κατακρημνιζόμενα στη λήθη
Μονότονες, μονόδρομες, μονοσήμαντες διαδρομές...
Κι αν ξεχωρίζεις το "όχι" απ' το "ναι"
Είσαι μέσα μου...
