| |
Δέν φταις εσύ
στην σαλεμένη τρικυμμία του μυαλού μου
που σαν Ηρώδης με διατάζει να σκοτώσω
παιδί αγένητο απ'τα σπλάχνα του κορμιού μου
τι και αν σε αγάπησα στο τέλος θα προδώσω
Δεν φταίς εσύ
γι'αυτά που έταξα και έκανα όμως πίσω
κάθε φορά που μπερδευόταν η ψυχή μου
περόνη τράβαγα καρδιά να σ'αφοπλίσω
ένα μπουρδέλο ήτανε όλη η ζωή μου
Δεν φταίς εσύ
όταν στα μάτια του καιρού με συναντούσε
γριά κατάρα που μου χάραζε σημάδι
δαιμόνια στο σώμα επάνω μου ασελγούσε
ταϊζε σάρκα απο την σάρκα στο σκοτάδι
Δεν φταίς εσύ
νιώθω το λίγο μου πώς ήτανε για σένα
πολύ όταν σου έλεγα αγάπη πως ζητάω
τώρα πνιγμένος μες το ίδιο μου το ψέμα
μια συγνώμη είναι η αλήθεια που χρωστάω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
