Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αγαπημενο μερος
 την καλησπερα μου, ολοι μας εχουμε καποιο αγαπημενο μερος που αντλουμε εμπνευσεις . . . .
 
Ήρθα ξανά για να φιλήσω τον αγέρα,
που πάντα πρόθυμος τα χείλη μου ζητά
και μιαν αλήθεια που την ψάχνω κάθε μέρα
φέρνει σε μένα ένας γλάρος που πετά.


Ήρθα στον βράχο που η θάλασσα ποτίζει
και το μελτέμι κάθε χρόνο συναντά,
στέκω κοιτώντας το γαλάζιο που χαρίζει,
μια γαλήνη στη ματιά που το κοιτά.


Ήρθα να δώσω χαιρετίσματα στο γλάρο,
που συντροφεύει το βλέμμα μου ψηλά,
να τραγουδήσω, να τρομάξω και τον χάρο,
με δυο στιχάκια κ’ένα δάκρυ που κυλά.


Γνησιος Σ. Κωνσταντινος

Γραφτηκε τον Δεκεμβρη του 1994


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
yiannistellidis
16-07-2009 @ 07:35
Ήρθα να δώσω χαιρετίσματα στο γλάρο,
που συντροφεύει το βλέμμα μου ψηλά,
να τραγουδήσω, να τρομάξω και τον χάρο,
με δυο στιχάκια κ’ένα δάκρυ που κυλά.
::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Aristarxos
16-07-2009 @ 07:40
Ήρθα να δώσω χαιρετίσματα στο γλάρο,
που συντροφεύει το βλέμμα μου ψηλά,
να τραγουδήσω, να τρομάξω και τον χάρο,
με δυο στιχάκια κ’ένα δάκρυ που κυλά.
::up.:: ::up.:: ::yes.::
aprobleptos
16-07-2009 @ 07:42

Υπεροχο!! την καλησπερα μου Κωνσταντινε ::yes.:: ::yes.::
niotis@yahoo.gr
16-07-2009 @ 09:03
να τραγουδήσω, να τρομάξω και τον χάρο,
με δυο στιχάκια κ’ένα δάκρυ που κυλά.

εγαψες Κωστα να πηγενεις συχνα στον βραχο που ξεψηχουν τα κυματα
να διαβαζωμε ωραιες επνευσεις ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
καλο σου βραδυ
Γιάννης Ποταμιάνος
16-07-2009 @ 09:14
Ήρθα να δώσω χαιρετίσματα στο γλάρο,
που συντροφεύει το βλέμμα μου ψηλά,
να τραγουδήσω, να τρομάξω και τον χάρο,
με δυο στιχάκια κ’ένα δάκρυ που κυλά.


::yes.:: ::yes.::
Simos_Vassilis
16-07-2009 @ 09:31
Εξαιρετικό ::theos.:: ::theos.::
ΚατεριναΘεωνα
16-07-2009 @ 09:31
ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 2007 ΒΓΗΚΑ ΠΡΩΙ ΠΡΩΙ ΠΡΩΙ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ
ΓΙΑ ΝΑ ΔΩ ΤΟΝ ΓΛΑΡΟ ΠΟΥ ΗΛΘΕ ΚΑΙ ΣΤΑΘΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΒΑΖΙ ΤΟΥ
ΠΑΡΑΘΥΡΟΥ
ΕΙΧΑ ΞΕΧΑΣΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
ΚΙ ΟΤΙ ΟΑΕΡΑΣ ΕΣΠΑΓΕ ΚΟΚΑΛΑ
ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΝΩ................
ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ ΝΑ ΓΡΑΦΩ ΣΤΙΧΟΥΣ ΜΕ ΓΛΑΡΟΥΣ
ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΕΣ


ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΑΓΡΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΗΡΕΜΟ ΣΑ
ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ ::theos.:: ::theos.::
azoritis
16-07-2009 @ 10:52
κάτι τέτοια μέρη πολύτιμα ...πανάκριβα ......μας πάνε και μας φέρνουν....
εσύ το έκανες και στίχο ....όμορφο...
::up.:: ::yes.:: ::yes.::
**Ηώς**
16-07-2009 @ 11:33
στέκω κοιτώντας το γαλάζιο που χαρίζει,
μια γαλήνη στη ματιά που το κοιτά.

::hug.:: ::theos.:: ::theos.::
Πολύ όμορφο κι αληθινό Κων/νε!
καλό σου βράδυ!
rock sugar
16-07-2009 @ 13:47
μπράβο!!!
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
16-07-2009 @ 13:47
τελειο !!!!!!!!!!!!!! ::yes.::
peiraiotissa
16-07-2009 @ 14:01
Τι τέλειο....αριστούργημα!!!!!!!! ::kiss.:: ::up.::
tarifula
16-07-2009 @ 16:15
Ήρθα να δώσω χαιρετίσματα στο γλάρο,
που συντροφεύει το βλέμμα μου ψηλά,
να τραγουδήσω, να τρομάξω και τον χάρο,
με δυο στιχάκια κ’ένα δάκρυ που κυλά.

καλημερα Κωνσταντινε.... ::yes.:: ::yes.::
nea xrysi
17-07-2009 @ 01:41
Έξοχο!!! ::yes.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο