Simos_Vassilis
19-07-2009 @ 01:19 | Έμεινα να κοιτώ με οδύνη
τη γεμάτη σκηνή
εσύ γέλαγες...
άλλη αντοχή δεν είχα
φόρεσα το μαύρο μου παλτό
κι έφυγα στην αδάκρυτη νύχτα.
::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |
Γιάννης Ποταμιάνος
19-07-2009 @ 04:09 | αν έπινα το κρασί
απ' το δικό σου ποτήρι
ίσως τότε να γινόμουν αόρατη
μπορεί ακόμα να κράταγα
αθάνατη τη στιγμή.
Αν δεν έμπαινα στην ιστοσελίδα που μου έγραψες σε κάποιο
σχόλιό σου θα έμενα άφωνος από την δύναμη των στίχων σου.
Διαβάζοντας όμως τις κριτικές σου κατάλαβα πως γράφεις
πάντα και μόνο ποιήματα. Ίσως έχει περάσει στο DNA σου
Σκέφτηκα μάλιστα πως αν κόψεις τις κριτικές σου κατάλληλα,
ιδιαίτερα τις τελευταίες σου
Η κάθε μια θάναι και ένα ποίημα
Νάσαι καλά για τις χαρές που μας δίνεις
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
ΚατεριναΘεωνα
19-07-2009 @ 04:56 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
sterline
19-07-2009 @ 04:58 | ηθελα να σε βλεπω με τον ερωτα τησ πρωτης ματιας
απλα τελειο....... | |
solminoraki
19-07-2009 @ 09:38 | Το τραγούδι έκρυβε πόνο
κι ούτε ένα βλέμμα
πως αλήθεια θα μπορούσα
να χορέψω την ανατολή μιας χαράς
το φύλαξα
χωρίς να μιλήσω
χωρίς να τραγουδώ πια
κι ας σ' αγάπαγα ακόμα.
Καλή Κυριακή και σε σένα καλή μου... ::hug.:: ::up.:: ::theos.:: | |
ekptwtos
19-07-2009 @ 11:35 | ::4076.::::4076.::::4076.:: | |
 |
