Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271233 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κλείνω τα μάτια
 
Κλείνω τα μάτια για ν’ακούσω τη φωνή σου
Εδώ που ο κόσμος σκοτεινιάζει
Μνήμη του ονείρου ριζωμένη στη ψυχή μου
Μοίρα γυμνή που δεν μπορεί να αλλάζει

Τρέμω στον άνεμο μα κρατώ τη ζωή μου
Το μίσος μου γίνεται αγάπη η θλίψη απαντοχή
Κι ακολουθώ τις φτερούγες σου ψιθυριστά μες στη σιωπή μου
Για να δώ το πρόσωπό σου σαν θελήσουν οι θεοί

Μεστωμένος στον πόθο ξαγρυπνώ στο μεγάλο ταξίδι
Ο δρόμος αυτός δεν τελειώνει μόλις έχει αρχίσει
Στο καημό που ολοένα με σφίγγει σα φίδι
Το κορμί μου προσμένει σαν κλωνάρι ν’ανθίσει

Κι ακροβατώ στη ζωή μου τεντωμένη σα χορδή
Πλημμυρισμένος με το φώς ενός έρωτα τρελλού
Αρχή και τέλος η στερνή μου στιγμή
Να σ’αγαπήσω στ’αφανέρωτο φώς του φεγγαριού



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
yiannistellidis
19-07-2009 @ 02:46
Αρχή και τέλος η στερνή μου στιγμή
Να σ’αγαπήσω στ’αφανέρωτο φώς του φεγγαριού

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

bravo ...bravo !!!! poly wraio !!!!
Simos_Vassilis
19-07-2009 @ 02:54
Κλείνω τα μάτια για ν’ακούσω τη φωνή σου
Εδώ που ο κόσμος σκοτεινιάζει
Μνήμη του ονείρου ριζωμένη στη ψυχή μου
Μοίρα γυμνή που δεν μπορεί να αλλάζει
Πολύ καλό!! ::up.:: ::theos.:: ::up.::
Ναταλία...
19-07-2009 @ 03:46
::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
niotis@yahoo.gr
19-07-2009 @ 04:19
Αρχή και τέλος η στερνή μου στιγμή
Να σ’αγαπήσω στ’αφανέρωτο φώς του φεγγαριού

για σου φιλε μου Αντη να εισε παντα καλα

καλη κυριακη ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
elpidakwstopoulou
19-07-2009 @ 05:25
Τρέμω στον άνεμο μα κρατώ τη ζωή μου
Το μίσος μου γίνεται αγάπη η θλίψη απαντοχή
Κι ακολουθώ τις φτερούγες σου ψιθυριστά μες στη σιωπή μου
Για να δώ το πρόσωπό σου σαν θελήσουν οι θεοί

ειναι πολύ τρυφερό ...πολυ όμορφο...καλημέρα Ανδρέα !!!!
::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
χάρης ο κύπριος
19-07-2009 @ 06:22
Μεστωμένος στον πόθο ξαγρυπνώ στο μεγάλο ταξίδι
Ο δρόμος αυτός δεν τελειώνει μόλις έχει αρχίσει
Στο καημό που ολοένα με σφίγγει σα φίδι
Το κορμί μου προσμένει σαν κλωνάρι ν’ανθίσει
::up.:: ::up.:: ::up.::
Μπράβο φίλε μου με την αξεπέραστη μοναδική γραφή !
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
19-07-2009 @ 06:33
::yes.:: η ομορφια του βαθους !!!!!!!!!!
Helene52
19-07-2009 @ 10:18
Κλείνω τα μάτια για ν’ακούσω τη φωνή σου
Εδώ που ο κόσμος σκοτεινιάζει
Μνήμη του ονείρου ριζωμένη στη ψυχή μου
Μοίρα γυμνή που δεν μπορεί να αλλάζει
Με όλους ... και κύρια με τον Χάρη θα συμφωνήσω !!!!!
Για άλλη μια φορά υπέροχος !!!!!!
Την καλησπέρα μου Ανδρέα ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
ekptwtos
19-07-2009 @ 11:40
Κι ακροβατώ στη ζωή μου τεντωμένη σα χορδή
Πλημμυρισμένος με το φώς ενός έρωτα τρελλού
Αρχή και τέλος η στερνή μου στιγμή
Να σ’αγαπήσω στ’αφανέρωτο φώς του φεγγαριού
::up.:: ::4076.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο