| Χαμενη μες το τίποτα
αγνωστη μες στον κοσμο
και την θυμαμαι εκεινη την ημερα
που ολα αλλαξαν για παντα
που καταλαβα οτι δεν ησουν πια εδω
οτι το κορμι σου βρισκοταν πλεον αδειο
και εσυ ειχες χαθει
ξερεις,ποναει ο θανατος,ειναι σκληρος.
Η στοργικη σου αγκαλια
τα λογια σου
ολα αυτα βρισκονται αποτυπομενα στην μνημη μου,
και θα κατοικουν εκει για παντα.
Γιατι μαζι σου ενιωσα τι θα πει να αγαπω
να βλεπω την ομορφη πλευρα των πραγματων
να ζω αληθινα,να μην αφηνω τιποτα να με στεναχωρει
μονο δεν μου ειχες πει οτι θα φυγεις
δεν μου πες πως να το αντιμετωπισω
να ξερεις χωρις εσενα φοβαμαι.
[align=center]
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|