| |
| | ώρα να κοιμηθώ πάλι |  | | | δεν είναι κάτι το σημαντικό..μια χαζομάρα.. | | |
ό,τι κ αν πώ θα είναι λίγο
το να αισθάνεσαι σαφώς και είναι πολύ ωραίο..
αλλά ως άνθρωποι κατακλυζόμαστε απο έναν ενθουσιασμό που τον θεωρούμαι αμοιβαιο..
Σπασμένες αναδρομήσεις σε ένα μικρό χρονικό διάστημα
για να δώ πώς εσύ ως θεος με όρισες..με διέταξες..με εκτέλεσες..
Τα μάτια σου,με ένα διαπεραστικό βλέμμα με κατέκτησαν
δύο πράσινα όμορφα μάτια...με την θέληση για ζωή...έδωσαν νόημα και ζωή σε μένα..
αναγεννήθηκα..και καταστράφηκα..
είσαι η καταστροφή μου...η γλυκιά μου η καταστροφή...
Πονεμένες θύμισες έρχονται να κατακτήσουν το θρόνο τους
και γελάνε με κακία..
τόση κακία που με πληγώνει..
ώρα να ξυπνήσει ο δράκος μέσα μου..για να επιβιώσω...
τα μάτια μου θα πάρουν εκείνο το διαπεραστικό βλέμμα που ζυγίζει τους ανθρώπους..τα φρύδια μου πάλι θα σμύγουν..και το κεφάλι μου πάλι θα παίρνει αυτό το περίφανο στήσιμο..όχι υπεροπτικά..αλλά ως άμυνα...
'Ωρα να ξαναπεθάνω..γιατί έτσι πάει πια..το έχω καταλάβει...πεθαίνεις και αναγεννιέσαι..
θύματα μιας απατηλής απόλαυσης είμαστε..ενός παρατεταμένου ψέματος..
να ΄χα τα νήματα εγώ..θα τα κινούσα όπως ήθελα..θα σε έφερνα κοντά μου...για να με ξαναπληγώσεις..ακόμα και ο πόνος που μου προσφέρεται απο εσένα είναι γλυκός..
Φοβάμαι,τωρά πια,τον ευατό μου..όχι τους γύρω μου..
έχω την ανάγκη για λίγη ζωή ακόμα..
Ω!μα πόσο όμορφη μπορεί να είναι;! πόσο όμορφο μπορεί να είναι κάτι που προσφέρεται απο σένα..ακόμα και ένα μαχαίρι...ένα αιχμηρό αντικείμενο..που προκαλεί πόνο..σε οτι βρίσκεται μπροστά του..σε οτι κομματιάζει..γλυκός πόνος όμως..αφού είναι οπλισμένο απο τα δικά σου χέρια..
είναι εθισμός αυτο αραγε;
αγάπη;
μανία;
εμμονή;
κάποιου είδους τρέλας;
Πότε δεν άφησα κάτι να εισβάλλει έτσι στην ψυχή μου..και εσύ με άγγιξες..ναι!
Όχι δεν επιζητώ σωματική επαφή...νιώθω πώς δεν με αφορά το θέμα..
θέλω απλά να μου μιλάς να σου μιλάω..να μου δίνεις λίγη ζωή ακόμα..λίγο ψέμα ακόμα..
και μετά άσε με να κοιμηθώ με ένα χαμόγελο..ευτυχίας..ως που να με ξαναξυπνήσεις πάλι...ΕΣΥ..
είναι όμορφη και γλυκιά η αγάπη..αλλά δεν παύει να είναι ένα γλυκόπικρο ψέμα..που χωρίς αυτό δεν υπάρχει ζωή...
μπορεί να μην υπάρχει ανιδιοτέλεια...
αλλά ειλικρινά..σ'αγαπάω..
μα ξέχασα...δεν μπορώ να αγαπήσω..ό,τι αγαπάω..το καταστρέφω..κρίμα ουρανέ μου..κρίμα..
έχω πολλά ακόμα να δώσω..
ώρα να κοιμηθώ..πάλι..
Η ζωή είναι μια αλυσίδα αντιθέσεων.
Χαιρόμαστε με τη στενοχώρια του άλλου, λυπόμαστε στην ευτυχία του.
Κι αυτό, γιατί μπλεκόμαστε στο κουβάρι των συναισθημάτων. Πράττουμε παρασυρμένοι από αυτά κι όταν πάει κάτι ενάντια σε αυτά, αντιδρούμε!
Είναι ειρωνεία να σου μιλά κάποιος για τον έρωτά του κι εσύ μέσα σου να κλαις. Είναι ειρωνεία να του έχεις τα καλύτερα νέα κι αυτός να μην έχει όρεξη…
Μια σειρά συναισθημάτων καθορίζει τη ζωή μας. Τα συναισθήματα είναι η ζωή μας. Δεν υπάρχει λογική. Κι όταν βρεθούμε στη λογική, έρχεται ο θάνατος. Κρυφοί έρωτες οδηγούν σε αυτόν.
Παντού πονεμένες καρδιές που σωπαίνουν και ξεσπούν ξαφνικά αργά τη νύχτα. Υποσχέσεις… Υποσχέσεις που κρατούν ζωντανή την ελπίδα σου. Κι όλα αυτά στη χώρα των συναισθημάτων. Οι σοφοί είναι αυτοί που μπορούν να τα αντιληφθούν εγκαίρως. Τα κρυφά συναισθήματα είναι και τα πιο επικίνδυνα. Σαν ένα σύννεφο βροχής πριν την καταιγίδα.
Η αλήθεια και το ψέμα. Αντιθέσεις που συνυπάρχουν. Αρμονικά; Αναιρεί το ένα το άλλο; Ή μήπως το βοηθά να ζει;
ώρα να κοιμηθώ..πάλι?!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Στην πιό μικρή στιγμή μαζί σου, έζησα όλη τη ζωή | | | |
|
niotis@yahoo.gr
23-07-2009 @ 14:04 | Φοβάμαι,τωρά πια,τον ευατό μου..όχι τους γύρω μου..
eisai_enas_ap_mas οχι και χαζομαρα αυτο ειναι φανταστικο καλο σου βραδυ ::hug.:: ::theos.:: ::theos.:: | | eisai_enas_ap_mas
23-07-2009 @ 14:12 | αυτά ακουγα όταν το έγραφα...μπορεί αυτά να φταίνε..μπορεί και όχι..καλό βράδυ στιχοπαρέα
http://www.youtube.com/watch?v=Gm6x7_1AGB0
http://www.youtube.com/watch?v=JeSr9gtfDiY | | Simos_Vassilis
23-07-2009 @ 14:47 | Η ζωή είναι μια αλυσίδα αντιθέσεων.
Χαιρόμαστε με τη στενοχώρια του άλλου, λυπόμαστε στην ευτυχία του.
Κι αυτό, γιατί μπλεκόμαστε στο κουβάρι των συναισθημάτων. Πράττουμε παρασυρμένοι από αυτά κι όταν πάει κάτι ενάντια σε αυτά, αντιδρούμε!
.................................................
Παντού πονεμένες καρδιές που σωπαίνουν και ξεσπούν ξαφνικά αργά τη νύχτα. Υποσχέσεις… Υποσχέσεις που κρατούν ζωντανή την ελπίδα σου. Κι όλα αυτά στη χώρα των συναισθημάτων.
....................................
Μεγάλες αλήθειες που σε κάνουν να θέλεις να κοιμηθείς πάλι!!!!!! ::theos.:: | | ισσοροπιστια
30-10-2009 @ 08:53 | Μη λες βλακειες ,αυτο ειναι αριστουργιμα ::up.:: ::1255.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
