Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132737 Τραγούδια, 271227 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ποσείδι 1
 Η χτεσινή βραδιά μου θύμισε πολλές υπέροχες βραδιές από τα φοιτητικά μου χρόνια.....
 
ΠΟΣΕΙΔΙ

Στους φίλους που μαζί μέτρησαμε
τα χιλιάδες αστέρια τ' ουρανού
τα μεγάλα κύματα του ωκεανού
και την καυτή άμμο
που πάνω της χαράξαμε τα βήματα της ευτυχισμένης νιότης μας

Στους φίλους που μαζί ανάψαμε
τις φωτιές των ονείρων μας
στα τελευταία φεγγίσματα του δειλινού

Στους φίλους που μαζί ανοίξαμε
τα φτερά της ελπίδας
που μοιραστήκαμε τα γλυκά μεθύσια μας
και τους πρώτους έρωτες

Ναι, υπήρξε και τέτοια εποχή ευτυχίας
όπου τα όνειρα ήταν ακόμα ξύπνια
τα γέλια μας δυνατά
οι παρέες μια ζεστή αγκαλιά
τα τραγούδια αληθινά....

Ζούσαμε ακόμα.....

Στον Σάββα, τον Νίκο, τη Ρούλα, τη Βιβή, τη Μελισσία, το Γιάννη, το Θάνο, την Αγγελική, τη Βιβή, το Μάκη, το Σώτο, την Τέρψη, τον Αποστόλη, τη Μαρία, τον Πέτρο, την Ελεάνα, τον Αντώνη, τη Δέσποινα, το Γιάννη, τη Φωτεινή, το Στέφανο, τον Αρίστο, τη Σούλα, τη Ζαχαρούλα, το Νίκο και σε όλους τους φίλους μου που τους ονειρεύομαι..... κι αν το βλέμμα μας άλλαξε λίγο τρόπο να κοιτάει... κι αν χαθήκαμε μια νύχτα στο Παγκράτι... πάντα θα βλεπόμαστε στα όνειρά μας....


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ΑΝ ΜΑΣ ΠΕΘΑΝΟΥΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΨΗΛΑ
 
CHЯISTOS P
25-07-2009 @ 02:28
Πολύ ποιητική η νοσταλγία σου Ειρήνη ! (Και κοίτα... στα όνειρα και στη σκέψη εξειδανικεύουμε λίγο τους ανθρώπους... κι οι αναμνήσεις γίνονται πιό γλυκιές !..)
peiraiotissa
25-07-2009 @ 02:50
Ειρήνη μου...αυτή η νοσταλγία μας κρατάει ζωντανούς!!!
Λυπάμαι που δεν μπορώ να πω το ίδιο για χθες...ήμουν άκεφη λόγω ζέστης....είχα εκνευρισμό και δεν το χάρηκα δεόντως!
Ελπίζω σε πιο κρύες νύχτες ! ::hug.:: ::up.::
χάρης ο κύπριος
25-07-2009 @ 03:42
Διαβάζοντάς σε νοστάλγησα κι εγώ τα δικά μου.
Άκουσε αυτό τραγούδι...
http://www.youtube.com/watch?v=Sk6kT2zQ7QY
::hug.::
Ναταλία...
25-07-2009 @ 04:00

Στους φίλους που μαζί ανοίξαμε
τα φτερά της ελπίδας

Αναμνήσεις πολύ καλό ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
Νικηφόρος Ουρανός
25-07-2009 @ 04:01
::up.:: ::up.:: ::up.::
ουρανος
25-07-2009 @ 04:08
μπραβο ρε ειρηνη με διαπερασες μου θυμισες και τα δικα μου
αθωα χρονια ::up.:: ::up.:: ::up.::
Simos_Vassilis
25-07-2009 @ 04:20
Ναι, υπήρξε και τέτοια εποχή ευτυχίας
όπου τα όνειρα ήταν ακόμα ξύπνια
τα γέλια μας δυνατά
οι παρέες μια ζεστή αγκαλιά
τα τραγούδια αληθινά....
........................... ::up.:: ::up.:: ::up.::
heardline
25-07-2009 @ 04:29
Είσαι πολύ συγκινητική, δεν μπόρεσα να έρθω εχτές να σε γνωρίσω, θα γίνει στο άμεσο μέλλον. Γράφεις πολύ όμορφα !!!!
elpidakwstopoulou
25-07-2009 @ 05:07
Στους φίλους που μαζί ανάψαμε
τις φωτιές των ονείρων μας
στα τελευταία φεγγίσματα του δειλινού

πανέμορφο Ειρήνη ...είναι οι αναμνήσεις μας...εκεί πατάμε για να συνεχίσουμε... ::up.:: ::hug.:: ::kiss.::
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
25-07-2009 @ 07:16
υπέροχο!!! ::up.::

βλέπεις οι αναμνήσεις σου είναι το παρόν μου...
Χαίρε Ειρήνη!
thrasher
25-07-2009 @ 09:18
χαιρομαι που το εκανες ποιημα τελικα....και ξερεις...οτι γινεται στο ποσειδι,μενει στο ποσειδι.........
ΜΙΤΣΕΦ
25-07-2009 @ 15:45
νοσταλγικο....
Nikos Krideras
25-07-2009 @ 22:41
Καλημέρα Ειρήνη πολύ όμορφο !

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο