Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132737 Τραγούδια, 271227 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Βιβλος
 
Μιά βίβλος μου΄πεσε στο χέρι και ταπεινά την διάβαζα
μ΄έκοβε αργά σαν με μαχαίρι παλιές ημέρες χάραζα

Πάνω που η αγάπη μ΄είχε πείσει στα λόγια κείνα πίστεψα
μα πριν αλέκτωρ τρείς λαλήσει από αγάπη νήστεψα

Θύμιζε δείπνο μυστικό μ΄ένα φιλί που μου΄χε δώσει
όπως ο Ιούδας τον Χριστό έτσι κ αυτή μ΄ειχε προδώσει

Λες κι΄ναι πάντοτε γραφτό με κάποιο τρόπο να πονάω
μ΄ένα στεφάνι αγκαθωτό σταυρό βαρύ να κουβαλάω

Μα πάνω απ όλα δεν αντέχω να συγκριθώ με τον Χριστό
γιατί ούτ ανάσταση δεν έχω μα ούτε ποίμνιο πιστό..



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Simos_Vassilis
25-07-2009 @ 05:15
Πάρα πολύ καλό...... ::1255.:: ::1255.::
yiannistellidis
25-07-2009 @ 10:35
μ΄ένα στεφάνι αγκαθωτό σταυρό βαρύ να κουβαλάω ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
tin kalispera mou !!!!!
peiraiotissa
25-07-2009 @ 23:40
Λες κι΄ναι πάντοτε γραφτό με κάποιο τρόπο να πονάω
μ΄ένα στεφάνι αγκαθωτό σταυρό βαρύ να κουβαλάω

Θεικό!!!!!!!!! ::kiss.:: ::up.::
kineza
26-07-2009 @ 22:23
Πάνω που η αγάπη μ΄είχε πείσει στα λόγια κείνα πίστεψα
μα πριν αλέκτωρ τρείς λαλήσει από αγάπη νήστεψα

............
Λες κι΄ναι πάντοτε γραφτό με κάποιο τρόπο να πονάω
μ΄ένα στεφάνι αγκαθωτό σταυρό βαρύ να κουβαλάω
.........
::kiss.:: ::wink.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο