| |
Χτυποι.....
πονεμενοι ψιθυροι
μιας σπασμενης καρδιας.....
νοτες μιας μελωδιας παλιας....
Ραγισε ο καθρεφτης της ψυχης....
χιλια κομματια που τα σκορπισε ο βοριας.....
ανοιξαν τις πυλες της μοναξιας.....
σμιλεψαν τον παγο με την δυναμη της φωτιας.....
και ξεχυθηκε μεσα μου σαν σκια....
εσβησε το φως απο την ματια.....
Ειναι η σιωπη σου που μου παγωνει το κορμι....
Λενε πως ο ερωτας σου δινει φτερα.....
μα ποσο ευκολα σου παιρνει την ζωη......
Καθε επαφη με ξενο σωμα και μια νεα ξενιτια.....
σβηνω το φως μεσα στην καρδια....
μα η αναμνηση σου μου αρκει....
κι ας ματωνει η ψυχη....
Η θλιψη ειναι αυτη που σε κραταει μακρια....
πεθαναν τα ονειρα σε μια μονο βραδια....
Κρυψε τον φοβο στου μυαλου την πιο σκοτεινη γωνια.....
Χαμογελασε....
κι αναψε τα αστερια που μενουν σβηστα εδω και μερες....
ο ουρανος μενει αδειος διχως αυτα....
οπως κι η ζωη μου χωρις εσενα.....
Κρατησε με.....
κι ασε το αυριο για μετα....
το ονειρο καποτε θα τελειωσει....
και θελω να το ζησω μεσα στην δικη σου αγκαλια....
για τωρα και για παντα....
Καποτε μου πες μαζι για παντα.....
μα το παντα ειναι πολυ μεγαλο....
κι εμεις πολυ μικροι για να το φτασουμε.....
δεν εχω τιποτα να δωσω....
μονο ενα σαγαπω....
γραμμενο για παντα πανω στις
σκονισμενες σελιδες των αιωνων......
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
