| |
Η νύχτα αυτή κάτι θυμίζει,
το παρελθόν που μας δένει με μία λευκή κλωστή.
Εσένα έχω κοντά μου και πάλι,
μα την ψυχή σου στ’ αλήθεια
δεν ξέρω που να τη βρω.
Δεν το φοβάμαι το κλουβί με τα λιοντάρια
αν εκεί μέσα έχει μπει.
Ούτε φοβάμαι αν η ψυχή σου έγινε θηρίο
από το αίμα μου θα ιαθεί.
Εσένα φοβάμαι μάτια, μάτια μου
μήπως συνήθισες σ’ ένα κλουβί με βασιλιάδες,
θηρία άπληστα που τα πάντα προσφέρουν
προσδοκώντας ένα, την ψυχή σου.
Και τώρα εγώ ο ταπεινός
τι να σου δώσω;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
