| |
που εισαι φιλε μου καλε και αγαπημενε παιζαμε και γελουσαμε σαν παιδια μα εφυγεσ
τωρα πια .
εφυγεσ φιλε μου καλε απο κοντα μου και εγινε το δακρυ μου νερο και τρεχει σαν ποταμι.
ειναι βαρησ και ασηκωτοσ ο πονοσ μου για σενα τη νυχτα αυτη που εφυγεσ να καρτερω εσενα.
εφυγεσ φιλε μου καλε παρασκευη το βραδυ σαν το χριστο που πεθανε παρασκευη μεγαλη.
το βλεμμα μου παγωσε οπωσ και το δικο σου εσβηνεσ σιγα σιγα οπωσ ο θανατοσ σου.
και εμεινεσ αμιλητοσ εκει που εκαθοσουν και εγω σου φωναζα απο κοντα μην φευγεισ μακρια.
μα ηταν πια πολλη αργα η ψυχη σου πεταγε ψυλα σαν των αερα που φυσα.
τα ματια σου ηταν σαν φωτια που εσβηνε αργα αργα .
τη να τη κανω τη ζωη τωρα που εφυγεσ εσυ.
ο χρονοσ μου τελειωσε μαζι με των δικο σου.
το τελοσ εφτασε κοντα αφου εφυγεσ τωρα μακρια .
σου ερχομε φιλε μου καλε ανοιξε την αγκαλια σου σαν να ηταν χτεσ που εμουνα εδω κοντα σου.....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
