| |
| | Ρίμα η τετριμμένος |  | | | ή πώς γεννιέται μια επιτυχία | | |
1. Ακούω λαϊκοποπ νεοελληνική μουσική επί εικοσετραώρου βάσεως μέχρι να μου γίνει ο εγκέφαλος τζατζίκι.
2. Σημειώνω τις πιο συνηθισμένες ρίμες. Παρατίθεται ένα τυπικό δείγμα:
ΧΕΡΙΑ - ΜΑΧΑΙΡΙΑ, ΜΑΤΙΑ - ΠΑΛΑΤΙΑ, ΕΡΩΤΑ - ΑΞΗΜΕΡΩΤΑ, ΣΤΑΣΟΥ - ΒΙΑΣΟΥ, ΠΩ - ΑΓΑΠΩ, ΧΡΟΝΟΣ - ΜΟΝΟΣ - ΠΟΝΟΣ και οι συνδυασμοί των, ΠΑΩ - ΞΕΧΝΑΩ, ΚΑΝΩ - ΠΕΘΑΝΩ, ΠΙΑ - ΚΑΡΔΙΑ.
3. Αν δε μου βγαίνει ο στίχος, και ανάλογα με το πόσο ξεδιάντροπος είμαι, μπορώ να δοκιμάσω και άλλες, πιο προχωρημένες, ομοιοκαταληξίες. Π.χ. το ΚΙΝΔΥΝΟΣ - ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ είναι απολύτως αποδεκτό.
4. Πίνω μισό μπουκάλι ουΐσκι και καπνίζω ένα πακέτο τσιγάρα, ώστε να πιάσω καψούρικη διάθεση. Δεν ξεχνώ ότι θα πρέπει ο τραγούδι μου να αποπνέει μια πίκρα, μια εγκατάλειψη, μια γενικότερη γκαντεμιά ρε παιδάκι μου.
5. Σκαρώνω το τραγουδάκι. Για να μην ταλαιπωρούμαι και πολύ, αυτό θα αποτελείται από δύο στροφές και το ρεφραίν. Έχω πάντα στο μυαλό μου ότι, όταν το κομμάτι μελοποιηθεί, το ρεφραίν θα επαναλαμβάνεται τουλάχιστον 150 φορές και έτσι δε χρειάζονται και πολλά λόγια. Διαλέγω δε και ζευγαρωτή ομοιοκαταληξία για πιο ευκολία. Πάμε λοιπόν:
Πάει καιρός που έφυγες και έχω μείνει μόνος
βαθιά σημάδια άφησες που δεν τα σβήν' ο χρόνος
της πίκρας δηλητήριο μου έδωσες στο χέρι
και στην καρδιά μου ακριβώς κάρφωσες το μαχαίρι
Ρ.
Αμαρτωλέ μου έρωτα
σε βράδια αξημέρωτα
ήσουνα πάντα κίνδυνος
κι έγινες επικίνδυνος
Στα μπαρ μονάχος ξενυχτώ, δεν ξέρω πια τι κάνω
αν δε σε δω και σήμερα, νιώθω πως θα πεθάνω
όλος ο κόσμος μου θαρρείς είναι τα δυο σου μάτια
έχτισες και τα γκρέμισες του νου μου τα παλάτια
6. Διαλέγω και έναν πιασάρικο τίτλο. Ας πούμε ΕΡΩΤΑ ΜΟΥ είναι ότι πρέπει για την περίπτωση αυτή.
7. Ορίστε. Πολύ απλό είναι να πούμε. Δηλαδή ο Φοίβος και ο Καρβέλας που έχουν χεστεί στο τάληρο είναι καλύτεροι;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Κάλλιο γυρευόδενε παρά γαϊδουρογάιδαρε | | | |
|
artista_k
26-07-2009 @ 06:56 | ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ!!! Η μεγαλύτερη του ελληνικού καλλιτεχνικού στερεώματος! Πού σουνα κρυμμένο συ καλέ? Ποια κουλτούρα σε σκέπαζε και ποια επιστήμη σε κατάπινε? Απελευθερώσου και δείξε μας πόσο μεγάαααααλος στιχουργός είσαι... Με εξιτάρει που είσαι τόσο συνεπής και την πας βήμα-βήμα την επιτυχία!! Καλώς ήρθες το λοιπόν στην ...παρακμή!! ::razz2.:: ::laugh.::
Ουζουνάκιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι.... ::love.:: | | Simos_Vassilis
26-07-2009 @ 09:15 | Αφού ο σκοπός αγιάζει τα μέσα ....................... | | eteromilisios
02-08-2009 @ 16:22 | Οι αρχαίοι Έλληνες βάσιζαν το μετρικό τους σύστημα στην προσωδία, δηλαδή στην εναλλαγή συλλαβών πού ήσαν μακρές ή βραχείες. Αλλά η διάκριση σε μακρά και βραχέα σιγά - σιγά εγκαταλείφθηκε (κατά τούς πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες). Κι έτσι η νέα ποίηση αναγκάστηκε να πάρει ως βάση τού μετρικού της συστήματος τον τόνο. Θεώρησε δηλαδή ως μακρά την τονισμένη συλλαβή και ως βραχεία την άτονη.
Του έρωτά μας, τις νυχτιές
τις έκανες ζμπαράλια
και της χαράς μου τις μυτιές
τις βλέπω με τα κιάλια | | ouzounis
03-08-2009 @ 03:18 | Ευχαριστούμε δια τας παρατηρήσεις του καθηγητού Ετερομιλήσιου, φρονώ όμως ότι οι συγχρονοι έλληνες στιχουργοί (που ανάξια στιχουργούνε) δε λαμβάνουν υπόψη τέτοιες λεπτομέρειες.
Στον έρωτα ανένηψα
Δεν είμαι πλέον βλήτο
Το σούτι εγκατέλειψα
Και κάνω μόνο μύτο
| | artista_k
03-08-2009 @ 06:07 | Πρέπει να σας μάθω να στιχουργείτε... αγαπητέ Ουζούνι...κι όμως, κι όμως... ::laugh.:: ::razz2.:: ::kiss.:: | | ouzounis
03-08-2009 @ 06:36 | Καλή μου αρτίστα αναφέρομαι οπωσδήποτε στους λαϊκοποπ στιχουργούς και όχι σε όλους ανεξαιρέτως. Με πιάνεις; ::kiss.:: | | artista_k
03-08-2009 @ 07:35 | ::wink.:: ::yes.:: ::love.:: | | γαλάζια πεταλούδα
05-02-2010 @ 21:08 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
πέστα μεγάλε!!!!!!!! αγαπημένο!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
