| |
χρυση αντανακλαση ο ηλιος πανω στην αμο
και κυμα ζεστο σκεπαζε ετουτο το κορμι
που οι πληγες του εχουν κρυφτει
στα λευκα τα αλογα που χτυπαν πανω στο βραχο
και στις απομακρες φωνες του ανεμου
που μουρμουριζουν μια υποσχεση τα βραδυα
θυσιασε ψυχη μου αυτη τη σκεψη
των σκοτεινων καλοκαιριων τη θυμιση ξεπερασε
και σβησε απο σκεψη
οπως τις λεξεις που ξεθωριαζει το κυμα απο την αμμο
φυκια σαν σκεπασαν τις παραλιες τις υπεροχες
ετουτες της ζωης μας
ξεπερασε τα ορια ετουτα της ψυχης μας
αμετρητες οι θαλασσες οι αμμοι οι χρυσοι
και αν παλι φοβασαι μη πνιγεις
ρηχα ειναι ετουτα τα νερα
δεν χρειαζεται να φοβηθεις
γαλαζιο βαθυ το ονειρο
γκριζο σκληρο η αμμος
θαλασσα σκεπασε οτι απομεινε
και αλατι καυτηριασε ετουτες τις πληγες
να ναι τα καλοκαιρια αμετρητα
στους χιλιους τους χειμωνες.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
