| |
| | Ο γέροντας θεός μου |  | | | ένα μικρό γιατί πήζω σήμερις | | |
[color=black][font=georgia]Τα καλοκαίρια συνεχώς καταδιώκω
μ’ένα αυτοκίνητο παλιό, δίχως καθρέφτη
μοιάζω με έναν μανιώδη χαρτοπαίκτη
που παίζει δήθεν μ’αφελή και λάθος τρόπο
Στο πίσω κάθισμα ο γέροντας θεός μου
που απρεπώς απορροφάει τη γαλήνη
έχει φορτώσει σε εμένα την ευθύνη
να οδηγώ μες’ την επίρρεια του τρόμου
Εις τον ορίζοντα βραβυφλεγείς νεφέλες
πάνω στη ράχη τους τα ίχνη των ανέμων
μα στην κοιλιά τους πειρασμός που κάποιος δαίμων
πυροδοτεί στιλπνών χρωμάτων τις αγέλες
Σφοδρό συναίσθημα λευκού αλληγορία
το καλοκαίρι, η βροχή ‘ κι ευθύς , το τόξο
επτά χρωμάτων ομογένεια , μα , ωστόσο
το κάθε ένα μια παλιά μου αμαρτία
Αίμα, το άγριο θηρίο των φλεβών μου
θυμός με είχε μια νυχτιά κατασπαράξει
όταν με έσερνε ο νόμος και η τάξη
εμπρός στο διάσημο ακέφαλο εχθρό μου
Τι κρυφογέννητο ποτάμι είν’ η ζήλια
πλημμυρισμένος τόσων λάθρων ινδαλμάτων
προδωτικά λεηλατεί μέχρις εσχάτων
κάθε τραγούδι από της ζωής τα χίλια
Υποθηκεύω για μιαν ώρα , μιαν αγάπη
φρικτό και εύκρατο μαζί να νιώθεις πόθο
παραμυθένια κόλαση, παιδί σου νόθο
που θα φυτρώσει, τριαντάφυλλο στη στάχτη
Απ΄τα χλωρά τα μάτια σου δροσοσταλίδες
εθελοντής συμβάντων νέων στις θαλάσσεις
ταξίδι νέο που εσύ θα ονομάσεις
φυγή στων ήλιων τις αμφίβολες κηλίδες
Προσμένω άνεκρος την έγκριση, το τέλος
αφήστε με παρακαλώ να ξανασάνω
καρποί της λύπησης στο κάθε σας το πλάνο
ψέμα και γόητρο το κάθε μου το σκέλος
Γυμνά προσμένουν τα σπαθιά μες’ τα θηκάρια
θολό μονόκλ επικουρεί την αχρηστία
νέο γαλόνι η σιωπή για τη δειλία
φοράω μέσα στης πατρίδος μου τα αμπάρια
Ψηλαφιστά κεντώ λουλούδι στο αγκάθι
καλλιτεχνώ σχηματισμούς μασκαρεμένων
τη ματαιότητα ως ήλιο ανατέλλων
που μου στοιχειώνει της καρδιάς μου τ’ άγρια βάθη
Στο πίσω κάθισμα ο γέροντας θεός μου
του συνιστώ πολιτικά ν’ αποχωρήσει
δε μου μιλάει, έχει ίσως ξεψυχήσει
θα τον αφήσω εδώ καταμεσής του δρόμου
Τα καλοκαίρια συνεχώς καταδιώκω
με ένα σώμα που στο παρελθόν δε βλέπει
και προσπαθεί να ζήσει λίγο καθώς πρέπει
μα η ψυχή μου αντιδρά με λάθος τρόπο… [/color][/font]
{Α}
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | Ο κιμάς κόπτεται παρουσία του πελάτη | | | |
|
ΑΝΤΗΣ
28-07-2009 @ 01:28 | καταπληχτικο | | χρηστος82
28-07-2009 @ 01:48 | ::theos.:: ::theos.:: | | dark root
28-07-2009 @ 02:03 | Αισθάνομαι πως δεν μπορω να γραψω έμετρο πια
Καλη σου μερα ACE... | | Simos_Vassilis
28-07-2009 @ 02:06 | ........................... ::theos.:: | | Ιππαρχος
28-07-2009 @ 02:57 | Σφοδρό συναίσθημα λευκού αλληγορία
το καλοκαίρι, η βροχή ‘ κι ευθύς , το τόξο
επτά χρωμάτων ομογένεια , μα , ωστόσο
το κάθε ένα μια παλιά μου αμαρτία
Εξαιρετικό! | | swordfish
28-07-2009 @ 04:29 | Να σου ΄πω...αυτό το μικρό....μ'άρεσε!!!! Καλό μεσημέρι! ::up.:: ::up.:: | | niotis@yahoo.gr
28-07-2009 @ 06:01 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: | | ψιτ-ψιτ
28-07-2009 @ 07:43 | εχω χασει τη μπαλα..... | | TAS
28-07-2009 @ 13:48 | ::oh.:: τι είσαι εσύ ρε παιδάκι μου . . | | Αγνή
28-07-2009 @ 14:34 | Ψηλαφιστά κεντώ λουλούδι στο αγκάθι ...
αυτός είσαι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
μα μην αφήνεις τον Θεούλη καταμεσής του δρόμου | | Nemo
29-07-2009 @ 00:01 | Ε Ξ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Κ Ο ! ! ::yes.:: | | *Traxeiotomh*
02-09-2009 @ 07:14 | Πωωωω ρε αδερφέ...μας σκότωσες...
Ανυπέρβλητο είναι,όχι απλά καλό.. ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
