Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 θυμήθηκα
 
Tόσα χρονια στο μυαλό μου έχουν περάσει τόσα.
Σκέψεις.ιδέες και όσα δεν πρόλαβα να ζήσω.
Όλα όσα μου γκρεμίζανε εγώ τα ξανάχτιζα και πήγαινα πάλι πίσω.
Τόσο πίσω που ένα δάκρυ έσταζε από την άκρη του ματιού μου
και θυμήθηκα καταστάσεις που ήταν καρφωμένες μες στον νου μου.
θυμήθηκα τα χρονια μου τα τότε τα εφηβικά που το μονο άγχος που είχα ήτανε μην χάσω τα παιδικά.


Θυμήθηκα πολλά μα να στα πω ίσως να μην προλάβω, ίσως τα πούμε κάπου μακριά εκεί που ο χρόνος θα είναι ποιο μεγάλος.


Θυμήθηκα τις παρασκευές όλο γέλιο και χαρά που όλες οι πλατιές ήταν γεμάτες με μικρά παιδιά.
Τώρα μονο σίδερο τσιμέντο και καπνό εκεί που παλιά υπήρχαν πάρκα τώρα υπάρχει κάτι το
βιομηχανικό.

θυμήθηκα καταστάσεις από τις 5ημερες εκδρομές και μέσα στο κεφάλι μου τριγυρνούσανε σκέψεις χθεσινές.


θυμήθηκα πολλά μα να στα πω ίσως να μην προλάβω ίσως τα πούμε κάπου μακριά εκεί που ο χρόνος θα είναι ποιο μεγάλος


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
kineza
28-07-2009 @ 22:43
Θυμήθηκα πολλά μα να στα πω ίσως να μην προλάβω, ίσως τα πούμε κάπου μακριά εκεί που ο χρόνος θα είναι ποιο μεγάλος...
...................
::yes.:: ::yes.::
Simos_Vassilis
29-07-2009 @ 01:15
Tόσα χρονια στο μυαλό μου έχουν περάσει τόσα.
Σκέψεις.ιδέες και όσα δεν πρόλαβα να ζήσω.
Όλα όσα μου γκρεμίζανε εγώ τα ξανάχτιζα και πήγαινα πάλι πίσω.
..................................Πολύ καλό!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Ναταλία...
29-07-2009 @ 02:36
Θυμήθηκα τις παρασκευές όλο γέλιο και χαρά που όλες οι πλατιές ήταν γεμάτες με μικρά παιδιά.
Τώρα μονο σίδερο τσιμέντο και καπνό εκεί που παλιά υπήρχαν πάρκα τώρα υπάρχει κάτι το
βιομηχανικό.

Όλα αλάξανε δίκιο έχεις ::yes.:: ::up.::
idroxoos
29-07-2009 @ 10:03

Στη γειτονιά πού παίζαμε
αμάδες* καπιτόλι*
τα σπίτια ήταν χαμηλά
όμως γελούσαν όλοι

Μοσχοβολούσε γιασεμί
βασιλικό και δυόσμο
κανείς δεν έδινε δραχμή
να' χει όλο τον κόσμο

Άκουγα κάθε μου πρωί
παντού μια καλημέρα
κανείς δέν είχε το κακό
μες 'του μυαλού τη σφαίρα

Τής προσφυγιάς Καισαριανή
πόσο μου έχεις λείψει
τού α΄ι' Γιάννη τις φωτιές
πίσω ποιος να γυρίσει

Στα χρόνια που περάσανε
γύρω μου αλλάξαν όλα
λαμόγια πήραν ρετιρέ
και ζώ σε ξένη χώρα

Φαίνεται η εξέλιξη
καλό ποτέ δε φέρνει
τα χρόνια να καλύτερα
μακριά για πάντα παίρνει

Χάθηκαν οι ρομαντικοί
πού κοίταγαν τα άστρα
και πότισμα αυτόματο
βάζουν για μία γλάστρα.

idroxoos


Αμάδες =παιγνίδι με κομμάτια από μάρμαρο...
καπιτόλι=παιγνίδι με βόλους


αυτό το είχα γράψει πριν λίγο καιρό....στο αφιερώνω ::wink.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο