stixoi.info: σκέψεις

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271884 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

σκέψεις

πόσο καιρό έχω ν αγράψω αλήθεια...?ίσως φοβάμαι να αντιμετωπίσω απλα συναισθήματα που δεν θέλω να βγουν στην επιφάνεια..μήπως και πώ πως μετά απο 5 μήνες χωρίς εσενα δεν συνεχίζω να σ'αγαπαω..έστω κρυφά μέσα μου...

[B][I]μέσα μου παλεύει ένα τέρας τρομακτικό..η ΄λογική και η καρδιά..
το μόνο που ακούω είναι ο ήχος απο τον κρότο των σπαθιών..
έπαψα να ακούω την φωνή της καρδιάς..μα τί αλήθεια με νοιάζει..
μήπως ένας κωφάλαλος δεν είναι ευτυχισμένος..?
έτσι αισθάνομαι..
καταλαβαίνω μα δεν ακούω..
παραμερίζω τι μου λέει η καρδιά..
όχι απο επιλογή μου αλλά απο ανάγκη..
μια αναγκη που έχει κατεύθυνση εσένα..
θέλω να είσαι καλά εσύ..
κι ας έχω ξεχαστει σε κάτι γρανάζια μια εποχής που δεν θυμάσαι..
η που απλά δεν θές να θυμάσαι..
εμένα μην με φοβάσαι..
'εμαθα απο παιδί να παλεύω με ''δράκους''..
έμαθα να σωπαίνω θέλοντας το καλό του όσων αγαπάω..
έμαθα τις δυσκολίες να έχω παιγνίδι...
τίποτα δεν με φοβίζει..
κι ας προχωράω με καρδιά νεκρή...
κι ας φωνάζει η καρδιά τόσα..
όσα κανείς δεν μπορεί να δεί μέσα στα μάτια μου..
σου λέω έχω μάθει να κρύβομαι καλά..
έχω μάθει όσους αφήνουν πληγές να ευγνωμονω..
τα λάθη τους..τα λάθη μου..
όταν γιατρευτούν τα φτερά μου ξανά
θα μου χαρίσουν κάτι σημαντικό..
δύναμη..
μια δύναμη που θα ναι περισσοτερη απο πρίν..
τι με νοιάζει αν η καρδιά χάσει την μάχη...?
δεν με νοιάζει...
τι κι αν τώρα δεν έχω αντοχή να παλέψω για την αγάπη...?
μια αγάπη που μάφησε σε νύχτες που μισούσε..?
τι κι αν θυμάμαι λόγια μια ψυχής..?
τα σκόρπισε ο άνεμος..
τα νίκησε η αλήθεια σου...
κι αν ήταν αληθινά..γιατί παγώνει το κορμί..
κι αν αξιζε η αλήθεια της αγάπης μας...
γιατί να μην είσαι ακόμα εδώ...?
εδώ που τα φτερά μου είναι λαβωμένα...?
που είσαι να δείς πως ακόμα ζω για σένα...?
και ποιος στ αλήθεια θα νοιαστεί για μένα αν ακομα κ εσύ που τρόμαξες με όσα σου λεγε η φωνή της καρδιάς σου δεν είσαι πια εδώ..?
μέσα μου μια μάχη γίνεται..
κι εγώ απλά απέχω...
απ'το τρένο της ζωής μου καιρό τώρα πια απέχω..
η ψυχή μου μοιάζει ξεχασμένο βαγόνι..
και γω είμαι απλά λαθρεπιβάτης στην ίδια μου τη ζωή...


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 14 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

όταν η πραγματικότητα παίρνει χρώμα μαύρο..η πέννα χρωματίζει τον κόσμο μου..!

iptamenos_gatos 01-08-2009 @ 14:29	αγαπημενο μου αγγελουδι..... ::up.::
Simos_Vassilis 01-08-2009 @ 14:48	κι ας έχω ξεχαστει σε κάτι γρανάζια μια εποχής που δεν θυμάσαι.. η που απλά δεν θές να θυμάσαι.. ........................ ::up.:: ::up.::
alicetta 01-08-2009 @ 14:55	ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ...... ::oh.::
kineza 01-08-2009 @ 15:03	ΜΟΝΑΔΙΚΟ!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.::
Σάκης Καβαλημένος 01-08-2009 @ 15:34	απιστευτο ::rock.::
amylee 01-08-2009 @ 19:56	Θεικο..... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
elpidakwstopoulou 01-08-2009 @ 23:22	μέσα μου παλεύει ένα τέρας τρομακτικό..η ΄λογική και η καρδιά.. το μόνο που ακούω είναι ο ήχος απο τον κρότο των σπαθιών.. έπαψα να ακούω την φωνή της καρδιάς..μα τί αλήθεια με νοιάζει.. μήπως ένας κωφάλαλος δεν είναι ευτυχισμένος..? η μάχη σκληρή ...μα ξέρουμε από πριν ποιός είναι ο χαμένος .. όλα είναι για να γίνουν...... σκέψεις ψυχής...... ::theos.:: ::hug.:: ::kiss.::
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ 02-08-2009 @ 02:04	::up.:: καλή σου μέρα!!!
panta smile 02-08-2009 @ 02:32	sas eyxaristo polu olous!!!!!!!!
Ναταλία... 02-08-2009 @ 03:56	'εμαθα απο παιδί να παλεύω με ''δράκους''.. έμαθα να σωπαίνω θέλοντας το καλό του όσων αγαπάω.. έμαθα τις δυσκολίες να έχω παιγνίδι... τίποτα δεν με φοβίζει.. Ότι δεν μας σκοτώνει μας δυναμώνει ::yes.:: ::hug.:: ::kiss.::
idroxoos 02-08-2009 @ 06:57	και γω είμαι απλά λαθρεπιβάτης στην ίδια μου τη ζωή... ::smile.:: ::smile.:: ::smile.::
bastet 29-08-2009 @ 20:51	ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙΣ ΜΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΟΤΙ ΕΓΩ ΜΕ ΣΕ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΠΕΖΑ... ΜΑ ΤΟΣΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ???
dr.rockthan 08-09-2009 @ 03:11	εντυπωσιακο!!!!! ::yes.:: ::yes.::
adespotoi 09-09-2009 @ 03:00	μη χαραμίσεις το μεγαλείο της καρδιάς σου......... το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την αυγή...... καλώς γύρισες!!!! ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο