Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269638 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το παραμιλητό ενός τρελού
 Στη μνήμη της Μαίρης
 
Είναι από τότε πάντα κρύα
τούτη η νύχτα του καλοκαιριού
καθώς νοερά περνώ απ την οδό,
τι να περιμένει τ αναμμένο φως;

Εκείνη δε θα ρθει για να το σβήσει
ξανά σ αυτή τη γη να με καληνυχτίσει,
σιγά μες τη σιωπή δε θα ρθει να χαρίσει
άλλο γλυκο φιλί στα χείλη μου ν αφήσει.

Ανήμπορος βυθίζομαι στις αναμνήσεις
την ψάχνω ενώ αυτή είναι εδώ
άλλοτε ανάμεσα στα χρώματα της δύσης
κι άλλοτε σύννεφο στον ουρανό

Κι όταν πέφτει βροχή στο τζάμι
είναι σαν ν ακούω όπως την πρώτη φορά
τα γυμνά της πόδια στο μωσαικό
σαν να χω τους ήχους χαράξει σε καμβά

Κι η θάλασσα η μόνη που με καταλαβαίνει
πνίγω τον πόνο στων κυμάτων της τη δίνη
και έπειτα βυθίζομαι στην απεραντοσύνη
πέρα εκεί που ο ήλιος την αυγή βγαίνει

Μ ακόμα αργεί να ξημερώσει
η θάλασσα δεν μου φθάνει
τη σκέψη μου να ξεθολώσει
στον ουρανό ψάχνω λιμάνι

Θυμάμαι τις νύχτες στην άμμο ξαπλωμένοι
να κοιτάμε τ αστέρια
εκεί που σκάει το κύμα, αγκαλιασμένοι
σαν λευκά περιστέρια

Εκείνο το φωτεινό είναι ο Στάχυς
αν ποτέ βρεθούμε μακριά
κοιτα τον και πλάι μου θα ρθεις
για να με πάρεις αγκαλιά

Και κάτι νύχτες με κατακόκκινη σελήνη
διψασμένος για εκδίκηση και τιμωρία
τον Στάχυ βρίσκω το δρόμο να μου κλεινει,
ή μήπως είναι η δική σου παρουσία;


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 25
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν είναι φάση,...είναι απόφαση.
 
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
06-08-2009 @ 04:23
τη Μαίρη τη γνώρισα μέσα από αυτές τις γραμμές
http://spartinos.ning.com/profiles/blogs/to-paramileto-enos-trelloy
http://spartinos.ning.com/profiles/blogs/ena-telos
θέλησα λοιπόν να γράψω κάτι για κείνη,αδύνατον...βλέπετε η ιστορία της με άγγιξε πολύ και ήθελα κάτι αντάξιο της...ανήμπορος έμεινα στον τίτλο του κειμένου...αυτό θα έκανα στιχάκια δίχως ποιητική αξία,μέτρο κτλ κτλ...σαν παραμιλητό τρελού..τίποτα παραπάνω...
ηθελα τόσο πολύ να μάθετε την ιστορία της Μαίρης γιατί δυστυχώς ακόμα και 25 χρόνια μετά υπάρχουν ακόμα πολλές Μαίρες...
ευχαριστώ και συγγνώμη για τη θλίψη που σας πρόσφερα σήμερα.
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
06-08-2009 @ 04:25
αν προβληματίζεστε για τον αν θα σχολιασετε φανταζομαι πως η Μαίρη θα εκτιμούσε εναν αποχαιρετισμό...
aprobleptos
06-08-2009 @ 04:29
Και κάτι νύχτες με κατακόκκινη σελήνη
διψασμένος για εκδίκηση και τιμωρία
τον Στάχυ βρίσκω το δρόμο να μου κλεινει,
ή μήπως είναι η δική σου παρουσία;

ΥΠΕΡΟΧΗ!! ΑΦΙΕΡΩΣΗ...Καλο απογευμα ΠΑΝΤΕΛΗ ::yes.::
peiraiotissa
06-08-2009 @ 04:31
Ψυχή μου εσύ!!!!!!!!!!!!!!! ::cry.:: ::hug.::
idroxoos
06-08-2009 @ 04:38
Και κάτι νύχτες με κατακόκκινη σελήνη
διψασμένος για εκδίκηση και τιμωρία
τον Στάχυ βρίσκω το δρόμο να μου κλεινει,
ή μήπως είναι η δική σου παρουσία;


::smile.:: ::smile.:: ::smile.::

Γειά σου φίλε !!!!!!
akolouthos
06-08-2009 @ 04:38
Και κάτι νύχτες με κατακόκκινη σελήνη
διψασμένος για εκδίκηση και τιμωρία
τον Στάχυ βρίσκω το δρόμο να μου κλεινει,
ή μήπως είναι η δική σου παρουσία;

αμα τη εμφανίσει!!!!!! ::theos.:: ::theos.::
kineza
06-08-2009 @ 04:43
::cry.:: ::cry.::
ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ!!!!
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!
::kiss.::
yiannistellidis
06-08-2009 @ 04:52
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: NICE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Rannia . k
06-08-2009 @ 04:56
Πολύ τρυφερή η αφιέρωσή σου Παντελή!!!
Καλό σου απόγευμα!!! ::sad.::
nea xrysi
06-08-2009 @ 05:59
Εκείνο το φωτεινό είναι ο Στάχυς
αν ποτέ βρεθούμε μακριά
κοιτα τον και πλάι μου θα ρθεις
για να με πάρεις αγκαλιά

Και κάτι νύχτες με κατακόκκινη σελήνη
διψασμένος για εκδίκηση και τιμωρία
τον Στάχυ βρίσκω το δρόμο να μου κλεινει,
ή μήπως είναι η δική σου παρουσία;

Εξαίρετη η αφιέρωσή σου!! Μπράβο! ::yes.:: ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
06-08-2009 @ 06:03
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
swordfish
06-08-2009 @ 06:23
Μπράβο Παντελή μου!!!! ::up.:: ::hug.:: ::kiss.::
rosestar
06-08-2009 @ 06:27
Υπέροχο!

Συγχαρητήρια Παντελή, που καθόλου Αχώνευτος δεν είσαι!

Ναταλία...
06-08-2009 @ 06:43
Και κάτι νύχτες με κατακόκκινη σελήνη
διψασμένος για εκδίκηση και τιμωρία
τον Στάχυ βρίσκω το δρόμο να μου κλεινει,
ή μήπως είναι η δική σου παρουσία;


Τα σέβη μου !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
06-08-2009 @ 06:46
και κάτι νύχτες με κατακόκκινη σελήνη
διψασμένος για εκδίκηση και τιμωρία
πόσες φορές έχουμε νιώσει αυτή τη δίψα
υπέροχο Παντελή ::hug.:: ::kiss.::
Mικρουλι
06-08-2009 @ 06:57
Πολύ συγκινητικό!! ::cry.:: ::hug.::
ουρανος
06-08-2009 @ 07:11
::up.:: ::up.:: πολυ ομορφο ::up.::
παντιγιέρα
06-08-2009 @ 08:44
Το παραμιλητό ενός τρελού...........

Ποσο αισιόδοξο κι ελπιδοφόρο
να συναντάς ''τρελούς''
που να παραμιλάνε μ'αυτόν τον τρόπο...............

Μπράβο, Παντελή, με συγκίνησες πάλι.................
φραγκοσυριανος
06-08-2009 @ 09:13
Ανήμπορος βυθίζομαι στις αναμνήσεις
την ψάχνω ενώ αυτή είναι εδώ
άλλοτε ανάμεσα στα χρώματα της δύσης
κι άλλοτε σύννεφο στον ουρανό

Κι όταν πέφτει βροχή στο τζάμι
είναι σαν ν ακούω όπως την πρώτη φορά
τα γυμνά της πόδια στο μωσαικό
σαν να χω τους ήχους χαράξει σε καμβά

απιθανο παντελη...καλησπερα.. ::up.:: ::theos.:: ::up.::
xxix86
06-08-2009 @ 10:18
Υπέροχο...
adespotoi
06-08-2009 @ 11:57
θα είσαστε αιώνια κοντά ο ένας στον άλλο.
morsecode
06-08-2009 @ 13:38
φιλε Παντελη,δεν ξερω αν θα μπορεσω να σ'ευχαριστησω ποτε για το ποιημα που εγραψες .Δεν θα το ξεχασω ποτε...οπως δεν μπορω να ξεχασω κι εκεινη...Δημητρης
La Petite
06-08-2009 @ 22:22
Θυμάμαι τις νύχτες στην άμμο ξαπλωμένοι
να κοιτάμε τ αστέρια
εκεί που σκάει το κύμα, αγκαλιασμένοι
σαν λευκά περιστέρια
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: / Πολύ τρυφερό το ποίημα σου Παντελή μου.....
Helene52
07-08-2009 @ 00:43
Υπέροχο ... πραγματικά !!!!!!:theos.:: ::theos.::
Την καλημέρα μου Παντελή και ευχαριστώ για τις ευχές σου !!!!
Καλό ΣΒΚ : ::hug.::
niotis@yahoo.gr
07-08-2009 @ 08:31
πολυ ωραια αφιεροσει μπραβο Παντελη ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο