stixoi.info: Η τελευταία Άνοιξη

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271237 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Η τελευταία Άνοιξη

Ήλθες ξαφνικά και η θωριά σου ανατάραξε τις κοιμισμένες αισθήσεις.
Μαζί προχωρήσαμε προσπαθώντας να καταυγάσουμε την καρδιά μας
και ελπίζαμε...σε κάτι καλύτερο.

Μα ο έρωτας που ελλοχεύει μυστικά μας αιφνιδίασε...

Ήταν ένα παρόν δίχως μέλλον, μια ελπίδα σε ανέλιξη
μας θύμιζε διακριτικά μια ανέλπιδη πορεία.
Λύσεις ψάξαμε να βρούμε σε μάγους προϊστορικούς
ακούγοντας ρήσεις αινιγματικές.

Μα η Πυθία η των σοφών σοφότερη δηλητηριάστηκε με πικροδάφνη
και χρησμό μας άφησε βαρύ, αιώνια σιωπή.

Αλαφιασμένοι ζήσαμε σαν σε όνειρο την ζωή...ξυπνήσαμε...

Μας τρόμαξε του πλάνου μάγου η ηχώ
και η έντρομη αφύπνιση τράνταξε συθέμελα την συνείδηση μας
κάνοντας την ένοχη σιωπή μας ιδανικό αυτόχειρα
γιατί αβάσταχτο της φάνηκε ετούτο το φορτίο.

Αφεθήκαμε τω αγνώστω

Αυτοσχεδιάζουμε μάταιες αποδράσεις
μα η φυγή μας πλανάται σε πεδία
ισόβιας υποθήκης
κάθε προσπάθεια αποδέσμευσης αποδείχθηκε πλάνη.

Δεν έχετε καιρό... είπαν

Κάνουμε βήματα σε χνάρια καθημερινά
χωρίς παραλλαγές
κόβουμε βόλτες γύρω απ΄ τον νοητό μας άξονα.
Σε μια προσπάθεια αυτοάμυνας
κάπου- κάπου ξεγελούμε τον εαυτό μας
με αντίστροφες κινήσεις κόντρα στον άχρονο χρόνο.

Αφεθήκαμε στο υπερούσιο, μονολογήσαμε
Στ’ όνομα σου Θεέ μου, Εσύ καλύτερα ξέρεις.

Το μυαλό μας πια, δεν γεννά ιδέες
ένα μαχαίρι δίκοπο μας δίνει την λύση
και προσπαθώντας να πολλαπλασιάσουμε
τις ανεπαρκείς σκέψεις,
το καρφώνουμε διαγώνια στο κρανίο.
Στο όνομα σου θεέ μου. Έτσι έπρεπε!


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Έρωτας & Αγάπη Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

kineza 07-08-2009 @ 03:52	Μα ο έρωτας που ελλοχεύει μυστικά μας αιφνιδίασε... Ήταν ένα παρόν δίχως μέλλον, μια ελπίδα σε ανέλιξη μας θύμιζε διακριτικά μια ανέλπιδη πορεία. Λύσεις ψάξαμε να βρούμε σε μάγους προϊστορικούς ακούγοντας ρήσεις αινιγματικές. ::theos.:: ::yes.:: ::yes.::
Simos_Vassilis 07-08-2009 @ 04:00	Ήταν ένα παρόν δίχως μέλλον, μια ελπίδα σε ανέλιξη μας θύμιζε διακριτικά μια ανέλπιδη πορεία. Λύσεις ψάξαμε να βρούμε σε μάγους προϊστορικούς ακούγοντας ρήσεις αινιγματικές. Μα η Πυθία η των σοφών σοφότερη δηλητηριάστηκε με πικροδάφνη και χρησμό μας άφησε βαρύ, αιώνια σιωπή. ...................... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: .........................
idroxoos 07-08-2009 @ 08:47	Το μυαλό μας πια, δεν γεννά ιδέες ένα μαχαίρι δίκοπο μας δίνει την λύση και προσπαθώντας να πολλαπλασιάσουμε τις ανεπαρκείς σκέψεις, το καρφώνουμε διαγώνια στο κρανίο. ::wink.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο