| |
Λυκοφως....
μια ψευδαισθηση λυτρωσης....
αφηνει την καρδια μου ελευθερη.....
βυθισμενη στις εμμονες της....
Αυτες τις λιγες στιγμες....
που η ζωη ερωτευεται τον θανατο....
Οι αγγελοι αγκαλιαζουν τους δαιμονες μου....
κι αφηνουν την ψυχη μου γυμνη
να ερωτοτροπει με την ντροπη της....
Σκιες....κρυμμενες στο φως.....
βαφουν τον ουρανο στο χρωμα του αιματος.....
H λεπιδα της αληθειας με κοβει βαθια....
ακομη ενα μαχαιρι στην καρδια μου....
Ενα αντιο αντηχει συα βαθη της υπαρξης μου....
ενα σ'αγαπω θαμμενο κατω απο την αμμο του χρονου.....
Σβηνω τα χναρια μου....
οτι κι αν ενιωσα σκορπιζεται....
ταξιδευει με την τελευταια πνοη του καλοκαιριου....
χαιδευει τα πεταλλα των νυχτολουλουδων....
μεθαει απο το αρωμα της νυχτας.....
Βυθιζομαι σε ενα ονειρο που
το πνιξε η συνηθεια....
παρεα με τις χαμενες ψυχες....
που αν και εχασαν πιστευουν ακομη σε παραμυθια....
Κρυφτηκε ο ηλιος πισω απο τα συννεφα.....
σβηνουν και οι ψιθυροι....
τις καταπιε το σκοταδι.....
Αλλος ενας ερωτας προστεθηκε στον
καταλογο με τις χαμενες αγαπες.....
ακομη ενας ανθρωπος που πορευτηκε με αυταπατες......
Φρόνιμα κούκλα μου λέω στην ψυχή μου
όλα θα γίνουν όπως τά 'χουμε σχεδιάσει
στο φως θα γίνεσαι ξανά δική μου
και στο σκοτάδι θα σε χάνω μες τα δάση.........
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
