| |
Φορτωμένο με λυγμούς και μνήμες το βράδυ τούτο
δεν τολμώ τα μάτια μου ν'ανοίξω να το δω
κι η μοναξιά γυρίζει και γελάει αηδιαστικά..
Σιχαίνομαι το βράδυ αυτό,τον ουρανό του,το σκοτάδι του
το φεγγάρι του,τη σιωπή του..
τα σκουπισμένα του όνειρα απ'τα μάτια
σιχαίνομαι κι εσένα,σε μισώ περισσότερο αυτό το βράδυ
βράδυ Δευτέρας,ώρα τρεις και πενήντα,11 Αυγούστου 2009
μα θα το θυμάμαι..
Σκόρπισα και δεν υπάρχω,σώπασα και δεν χωράω πουθενά
φεύγω απ'την άστεγη αγάπη που βαρέθηκε στο δρόμο
λιποτάχτησα καρδιά με παρατάς,σε ξεριζώνω
Με έσβησες και μ'άφησες ένα τίποτα
που τώρα ψάχνει κάτι για να υπάρξει
μα δεν χωράει σε δωμάτια με τοίχους
Μόνο η ανάγκη του να γράψει έχει μείνει
κι όχι τίποτα σπουδαίο-μην νομίζεις-
άλλωστε λίγοι αγάπησαν και πόνεσαν;
λίγοι ένιωσαν απόλυτα κενοί στο πέρασμα μιας θύελλας;
λίγοι φορτώθηκαν φτερά κι εκεί που πέταγαν τους τα 'κοψαν;
Σιχαίνομαι το βράδυ αυτό μαζί κι εμένα που επέστρεψα στα σκατά,
σ'ανάσανα δική μου ανάσα και σε ξύπνησα από μια βαθιά πληγή..
και σε γράφω,πάλι εσένα,μόνο εσένα,ώσπου να τελειώσω ολόκληρο της νύχτας το μελάνι
Από Γενάρη, σ'Αύγουστο κι από 'ναν χρόνο σ'άλλον
γιατί είναι μεγάλη αυτή η νύχτα..κι αξημέρωτη
σαν την εύθραυστη κι υγρή μελαγχολία μου...
[B]Κουρασμένα μάτια[/B] Τρίτη 12/9/2009
Εδώ αφήσαμε κάτι ουρανούς να μας ξεφύγουν απ'τα χέρια
κι όλο το μαύρο της νύχτας να ξεχυθεί από μέσα μας
μην με ρωτάς λοιπόν αν τελειώσαμε
καλύτερα ρώτα αν τελείωσα και σε ποια στιγμή πάνω
Μα όχι..δεν θα γράψω πάλι για σένα..
δεν μπορεί όλα να γυρίζουν γύρω από εσένα..
λες και σου ανήκει η ζωή μου ολόκληρη!
Τσαλακώθηκαν οι σκέψεις στα μουσκεμένα χαρτιά,
σου γράφω,και πάλι σου γράφω τι αισθάνομαι,
μα διαβάζεις τί είναι σωστό να γίνει
το τί νιώθω το ξέρω μόνο εγώ
και δεν πρόκειται να το μάθεις ποτέ ξανά
γιατί δεν θα ξαναδιαβάσεις τα χείλη μου
κι αυτά τα μάτια σου υπόσχομαι δεν θα τα ξαναδείς να κλαίνε
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
