Mικρουλι
13-08-2009 @ 00:25 | "Κι έτσι σ’αγάπησα τα μεσημέρια και τις χαραυγές
Οτν το φώς σου απογυμνώνει τ’άχρηστο μου ντύμα
Σ’αγάπησα σε πολιτείες μακρυνές στις γνώριμες μου γειτονιές
Οταν τα βέλη σου σπάζουν βαθιά στ’ανήσυχο μου βήμα"
Υπέροχο!! ::up.:: ::hug.:: ::up.:: | |
Ναταλία...
13-08-2009 @ 03:16 | Κι όμως σε κράτησα μες στο συνωστισμό
Μικρό κι απέραντο τόπο της χαράς
Μέσα στο θόρυβο ένα σπόρο ξεγνοιασιάς
Κράτησα βαθιά μου της φωνή σου την ηχώ
Υπέροχο ::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | |
Helene52
13-08-2009 @ 08:49 | Κι έτσι σ’αγάπησα τα μεσημέρια και τις χαραυγές
Οτν το φώς σου απογυμνώνει τ’άχρηστο μου ντύμα
Σ’αγάπησα σε πολιτείες μακρυνές στις γνώριμες μου γειτονιές
Οταν τα βέλη σου σπάζουν βαθιά στ’ανήσυχο μου βήμα
Την καλησπέρα μου ποιητή .... χαρά μου και τιμή μου που σε διαβάζω
::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | |
χάρης ο κύπριος
13-08-2009 @ 12:56 | Μπράβο φίλε μου Άντη ! | |
 |
