| |
Georgia_paros
13-08-2009 @ 02:32 | και γώ συνεχίζοντας το μονοπάτι της υπομονής
κοντά στο τελείωμα του αιώνα
ακούω τη μουσική που έρχεται απ΄την καρδιά σου
ξερριζωμένος για πάντα
απ΄ό,τι αγάπησα....
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
Πολυ ομορφο! παρα πολυ καλο!!! | | mariamix
13-08-2009 @ 02:33 | ξεριζωμένος για πάντα
απ΄ό,τι αγάπησα....
::hug.:: | | yiannistellidis
13-08-2009 @ 03:32 | ξερριζωμένος για πάντα
απ΄ό,τι αγάπησα....
ayto!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: | | Ναταλία...
13-08-2009 @ 03:50 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | gerontas
13-08-2009 @ 04:06 | πόσες καταιγίδες αντέχει μια κραδιά που αγαπά?πολλές...κι ομως αυτό τον πλούσιο αγρό που χει μέσα της ,ποτισμένοι κάμποι απο δάκρυ πόνου ή αγάπης κανείς μα κάνείς δεν μπορεί να το ξεριζώσει ..παρα μόνο η τελευταία συνάντηση με το τέρμα ,που και πάλι δεν ξέρουμε εαν δεν μένει αυτός ο κάμπος,αυτός ο αγρός, δωρεά σ αυτούς που αξια τους ανήκει. | | smaragdenia
13-08-2009 @ 08:48 | Πολυ ομορφο ,μπραβο σου
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | antique1333
19-07-2016 @ 14:53 | ::rol.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
