| |
| | παράπονο μικρό -δεν ήσουνα εκει |  | | | αμα ο άνθρωπος γερνά...γράφει οτι θέλει..... | | |
[align=center]
Ξημέρωσε η νύχτα μ ολόγιομο φεγγάρι
μικρό παράπονο δεν ήσουνα εκεί.
Περίμενα ,τ αστέρια κρατούσα, μ ένα χέρι
κι έμοιαζε η πανσέληνος ,κρύα φυλακή.
Αυγή, ξημέρωσε κι η καρδιά μου κλαίει
Δάκρυ πικρό ,παράπονο μικρό.
Σου δωσα τα πάντα κι αυτό με καίει
Γιατί ,γιατί ,με κάνεις να πονώ.
Ο ήλιος τη μέρα ανταμώνει ,
το σύννεφο αντάμωσε βροχή
μικρό παράπονο με πήρε
κι εσύ δεν ήσουνα εκεί.
Πόσες ευχές ,πεσμένα αστέρια
Αστροφεγγιές .λάμψεις κρυφές
Ελπίδες φύγαν ,γυμνά τα χέρια
το αύριο κοιτώ ,που μοιάζει με το χθες.
Κι όμως βαθιά μες την καρδιά μου
κουρνιάζει η αγάπη κι φλόγα της ζεστή
μικρές ελπίδες γινήκανε παιδιά μου
και μου ζεσταίνουν την κρύα μου ψυχή.
Έτσι στέκω ξανά στα δυό μου πόδια
Όρθιος τη μέρα ,τον ουρανό κοιτώ
Και ξαναδίνω φως στα αστέρια
Κι εσένα αγάπη ,προσπαθώ να βρω…[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | kalapoutiss@gmail.com | | | |
|
La Petite
13-08-2009 @ 04:09 | Πόσες ευχές ,πεσμένα αστέρια
Αστροφεγγιές .λάμψεις κρυφές
Ελπίδες φύγαν ,γυμνά τα χέρια
το αύριο κοιτώ ,που μοιάζει με το χθες.
Κι όμως βαθιά μες την καρδιά μου
κουρνιάζει η αγάπη κι φλόγα της ζεστή
μικρές ελπίδες γινήκανε παιδιά μου
και μου ζεσταίνουν την κρύα μου ψυχή.
Έτσι στέκω ξανά στα δυό μου πόδια
Όρθιος τη μέρα ,τον ουρανό κοιτώ
Και ξαναδίνω φως στα αστέρια
Κι εσένα αγάπη ,προσπαθώ να βρω…
::up.:: ::theos.:: ::yes.:: | | akolouthos
13-08-2009 @ 04:11 | Πόσες ευχές ,πεσμένα αστέρια
Αστροφεγγιές .λάμψεις κρυφές
Ελπίδες φύγαν ,γυμνά τα χέρια
το αύριο κοιτώ ,που μοιάζει με το χθες.
Ολα αλλάζουν κι όλα τα ίδια μένουν............. | | Simos_Vassilis
13-08-2009 @ 04:20 | Έτσι στέκω ξανά στα δυό μου πόδια
Όρθιος τη μέρα ,τον ουρανό κοιτώ
Και ξαναδίνω φως στα αστέρια
Κι εσένα αγάπη ,προσπαθώ να βρω…
.................... ::up.:: ::yes.:: ::up.:: | | Mικρουλι
13-08-2009 @ 04:27 | "Κι όμως βαθιά μες την καρδιά μου
κουρνιάζει η αγάπη κι φλόγα της ζεστή
μικρές ελπίδες γινήκανε παιδιά μου
και μου ζεσταίνουν την κρύα μου ψυχή.
Έτσι στέκω ξανά στα δυό μου πόδια
Όρθιος τη μέρα ,τον ουρανό κοιτώ
Και ξαναδίνω φως στα αστέρια
Κι εσένα αγάπη ,προσπαθώ να βρω"
Υπέροχο γέροντα!! ::hug.:: ::up.:: ::yes.:: | | iokasth
13-08-2009 @ 07:15 | Ξημέρωσε η νύχτα με ολόγιομο φεγγάρι
μικρό παράπονο δεν ήσουνα εκεί .
Φτάνουν οι στίχοι αυτοί για να νιώσω τους υπόλοιπους.......
Εξαιρετικό.!!!
ΝεφΕλλη | | **Ηώς**
13-08-2009 | Κι όμως βαθιά μες την καρδιά μου
κουρνιάζει η αγάπη κι φλόγα της ζεστή
μικρές ελπίδες γινήκανε παιδιά μου
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: .............ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΌ, ΚΑΛΗΣΠΈΡΑ ΓΈΡΟΝΤΑ! | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
13-08-2009 @ 13:57 | πολυ πολυ ωραιο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
