Πάω ένα βήμα πιο μπροστά, μπροστά απ΄το κορμί μου
Κορμί αφήνω και σκιά ,σαν σκύλους στην αυλή μου
Δεν είμαι ο Ιούδας εγώ, εγώ είμαι η Κυριακή του
Δεν είμαι ο Ιούδας εγώ, μα η αναπνοή του
Πάω ένα βήμα πιο μπροστά, μπροστά απ΄το παιδί ΄΄μου΄΄
Και το αφήνω πίσω μου, σαν σκύλο στην αυλή μου
Του σημαδεύω από καιρό, το δόξα το πατρί του
Απόψε όμως θα το βρω, θα πάρω τη γιορτή του
Πάω ένα βήμα πιο μπροστά, μπροστά απ΄τη βοή μου
Λέξεις αφήνω νηστικές, σαν σκύλους στην αυλή μου
Τριάντα έχω αργύρια, μες την κωλοτσεπη μου
Για ν΄ αγοράσω και να πιω, λίγο απ΄ το ζουμί μου
Πάω ένα βήμα πιο μπροστά, μπροστά απ΄την αρχή μου
Και με αφήνω διάολε, σα σκύλο στην αυλή μου
Κι όλο κουνάω την ουρά, όλη μου την ζωή μου
Μήπως ποτέ με λυπηθώ, και μπω μες το τσαδρί μου
