Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 παντομιμες
 οι αναμνησεις υπαρχουν για να ανοιγουνε δρομο Χρονια πολλα στους εορταζοντες Χρονια πολλα σε ολους μας Με φροντιδα για χρονια καλα
 


οχι δε μπορει να παυσει
ουτε και μπορει ν΄αγαπα τους ανθρωπους όπως αγαπουν
αυτοι δεν εχουν μαθει να φευγουν
να περπατουν πανω σε τεντωμενα σχοινια
στην οψη του πανικοβλητου καπνου τους
αγρια δε φυσηξαν ποτε
δε μπορει να δινεται όπως εχουν μαθει αυτοι
αυτο δεν ζητησε ποτε τιποτα
μονο κοιταγε και καπνιζε κρυφα τσιγαρα
μικρο παιδι που ητανε και εκλεβε
εκλεβε του κινδυνου και αστραφτε σκανταλιαρικα
δυο σκηνικα του μειναν αξεχαστα
μια φιγουρα του μαπετ σωου που χωραγε στη φουχτα του
τη βουτηξε στις καλοκαιρινες διακοπες
πηγαινοντας να δει τους γονεις του στη γερμανια
από ένα πολυκαταστημα πηχτρα στη καμερα
με τη μανα του ,που όταν μαθαινε να μιλα του’πε πως τη φωναξε θεια
μα δεν το αντιληφθηκε κανεις
είναι και ακομη μια
οι μικρολιχουδιες που χουφτωνε από το στεναχωρο μπακαλικο
ποτε ποτε της γειτονιας του
στην ελλαδα που μεγαλωνε γιαγια μαυροντυμενη νομιζε μανα
το αντιληφθηκε ο αιτοματης κυρ-Κωστας
και του βγαλε μεγαλη ντροπη
ακομη το θυμαται
ακομη και σημερα νιωθει εκεινο το οικτρο ζαρωμα της ντροπης
αν τυχει συναντηθουνε
δε το ξανακανε.. μονο καμμια φορα το γαργαλα ο πειρασμος
να τρελανει τους σφυγμους καμμιας τραπεζας
του αρεσει σα σκεψη του αρεσουν τα τρανταχτα γελια
η φαντασια του που καλπαζει κ απογυμνωνεται αλλου
κει που τα αγαθα δεν αγοραζονται μα θρεφονται
με τα μεγαλα απεθαντα ονειρα
και δε πουλιουνται κανενος
τα ξεφτισματα τους ότι απομενει στις τσεπες
είναι η καθαρη απιαστη αξια της υπαρξης τους
που τσακιζει γκρεμιζει ανθρωπους
τους χτιζει ασυμορφωτους
τη φυλαγουνε σα καποιο κουσουρι σα το πιο αμυθητο θησαυρο
για αυτό αυτοι , παντα θα δεις κατι να κλεβουνε
μαζευουνε απο δω κι απο κει σκορπιες παντομιμες πεταμενων κορμιων
και βλεμματων ασυστολων
λεξεις που δε σε σαλιωνουν γερασμενες
και συμπληρωνουν χαμενα νοηματα
υπαρχουν και περνανε μεσα από τις κινησεις
όπως το λυγερο θροισμα των φυλλων στα ακλωνητα δεντρα
όπως το κυματισμα της σκιας τους που γλιστραει
ψηλα πανω στους τοιχους
χλωμιαζει παυει μια στιγμη
όπως ο ηλιος παυει ξαφνου πανω στην αμιλητη καρεκλα
μα παλι θα βγει σα τριξιμο στο νου σα κορακας ατσαλος
ακολουθος της αγαπης θαμπος και αθλιος
στου τριτου κυκλου της το απομειναρι
πραξη η αγαπη αναλαφρη
αποτομα θα κουραστει
αποτομα θα γαληνεψει



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 6
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

καποιοι γεννιουνται για να μην πεθανουν ποτε. κι παρεα μεγαλωνει. δεν ξερω που,αλλα σιγουρα μεσα μας
 
elpidakwstopoulou
14-08-2009 @ 13:31
κει που τα αγαθα δεν αγοραζονται μα θρεφονται
με τα μεγαλα απεθαντα ονειρα
και δε πουλιουνται κανενος
τα ξεφτισματα τους ότι απομενει στις τσεπες
είναι η καθαρη απιαστη αξια της υπαρξης τους
που τσακιζει γκρεμιζει ανθρωπους
τους χτιζει ασυμορφωτους
τη φυλαγουνε σα καποιο κουσουρι σα το πιο αμυθητο θησαυρο

Παναγια μου τι γραφεις πια ......φοβερο ...νασαι καλα κοριτσακι να γραφεις παντα ........... ::love.:: ::hug.::
Simos_Vassilis
14-08-2009 @ 14:02
................................... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
rock sugar
15-08-2009 @ 05:16
είσαι καθρέφτης...
Blackpet4
17-08-2009 @ 11:45
http://www.youtube.com/watch?v=ySL7j2_Q9S0

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο