Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Χαμένη Ελπίδα
 
[align=center]

Ξεγραμμένος απ’ τους πάντες με ασπρόμαυρη ψυχή
ψάχνεις τώρα το σκοτάδι στη λευκή του εκδοχή
Καθισμένος στα σκαλιά πάλι μόνος τριγυρνάς
μέχρι τώρα σ’ αποφεύγει και η δικιά σου η σκιά.
Δεν ξέρεις τι γυρεύεις και τι αναζητάς
σ’ ένα κόσμο τόσο άδικο με σένα πολεμάς
κάθε νύχτα μοιάζει με ακόμη ένα επίλογο
το φως μοιάζει να χάνετε κι η φλόγα όλο σβήνει.
Κάθε μέρα μοιάζει ποιο σκοτεινή ακόμα
στραγγαλίζουν τα όνειρα σου για να φύγουν μακριά σου
καταριέσαι τους πάντες μα ποιο πολύ τον εαυτό σου
γονατίζεις και προσεύχεσαι στην θρησκεία στο θεό σου.
Θεέ μου ξέρω πως υπάρχεις κι ας μην το έδειξες ποτέ
μα έχω πάψει να ελπίζω και νοσταλγώ το χθες.
Δείχνουν όλοι τους χαρούμενοι και τόσο ευτυχισμένοι
θεέ μου πόσο τους ζηλεύω οι δικοί μου χωρισμένοι.
Πρέπει να δουλεύω για να τα βγάζω πέρα
ενώ κάποια πλουσιόπεδα τα πετάνε στον αέρα.
Δεν έχω πλέον τίποτα για να μπορέσω να παλέψω
με ένα μολύβι κι ένα χαρτί λεω τώρα πως θα αντέξω.
Μα νιώθω το κρύο σαν κοιμάμαι στο παγκάκι
προσπαθώ να ζεσταθώ με τον αναπτήρα μου για τζάκι
Ίσως αύριο όταν ξυπνήσω να κοιμάμαι ακόμα
και τα μάτια μου σαν τρίβω να είμαι χώρια απ’ το σώμα

Έχεις πάρει μια ιδέα για τα παιδιά του δρόμου
και ας σου μοιάζει η ζωή μου με ταινία τρόμου
μα έτσι ζω εγώ έτσι ζει κι ο Γιώργος
έτσι ζει κι ο Τάσος που στο break είναι άσος.

Έχεις πάρει μια ιδέα για τα παιδιά του δρόμου
που έχουν χάσει την ελπίδα πριν την πρώτη τους ρυτίδα
μα έτσι ζω εγώ έτσι ζουν και άλλοι
και εκατομμύρια παιδιά ριγμένα μες την πάλη.

Όχι ρε γαμώτο ξημέρωσε και σήμερα
ακόμη μια μέρα χώματα και σίδερα
δουλεύεις μέρα, νύχτα στην ουσία για το τίποτα
και αντί για ευχαριστώ σου δίνουν μόνο ψίχουλα
Κάποτε ονειρεύτηκες πως θα ήσουνα σπουδαίος
ένας αυτοκράτορας γνωστός και θαρραλέος
να έχεις δίπλα σου πριγκίπισσα που να σε αγαπά
για αυτό που κρύβεις στην ψυχή σου και όχι για λεφτά.
Μα όταν έρχομαι αντιμέτωπος με την πραγματικότητα
βλέπω να με βλέπουν σαν μια αόρατη οντότητα
σαν ένα ασήμαντο που έχασε το δρόμο του
χάθηκε στο μονοπάτι και έδιωξε το πόνο του


Έχεις πάρει μια ιδέα για τα παιδιά του δρόμου
και ας σου μοιάζει η ζωή μου με ταινία τρόμου
μα έτσι ζω εγώ έτσι ζει κι ο Γιώργος
έτσι ζει κι ο Τάσος που στο break είναι άσος.

Έχεις πάρει μια ιδέα για τα παιδιά του δρόμου
που έχουν χάσει την ελπίδα πριν την πρώτη τους ρυτίδα
μα έτσι ζω εγώ έτσι ζουν και άλλοι
και εκατομμύρια παιδιά ριγμένα μες την πάλη.[/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Even when the road is hard never give up!!!!!!!
 
aprobleptos
19-08-2009 @ 21:44
Μα νιώθω το κρύο σαν κοιμάμαι στο παγκάκι
προσπαθώ να ζεσταθώ με τον αναπτήρα μου για τζάκι
Ίσως αύριο όταν ξυπνήσω να κοιμάμαι ακόμα
και τα μάτια μου σαν τρίβω να είμαι χώρια απ’ το σώμα

Συγκλονιστικο!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Helene52
19-08-2009 @ 23:25
Mε το πρώτο σχόλιο θα συμφωνήσω .....
Την καλημέρα μου ::up.:: ::up.:: ::up.::
viki72
19-08-2009 @ 23:47
Δύναμη κι ευαισθησία ξεχύνονται μέσα από τα γραφόμενα σου.Πολύ καλό! ::yes.::
ψιτ-ψιτ
20-08-2009 @ 02:02
σκληρος στιχος...για να δουμε ποσο πιο αιχμηρος μορει να γινει
love_lyrics
20-08-2009 @ 02:24
Πραγματικά............. ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ !!!!!!!!!!! ::theos.::
Τ-Ε-Λ-Ε-Ι-Ο !!!!!!!
Συνέχισε να γράφεις έτσι !!!!! ::up.:: Αγκίζεις την σκληρή πραγματικότητα.. Και πραγματικά είναι άδικο που κάποια παιδιά ζουν σε αυτή την κατάσταση.. Ας ελπίσουμε κάποια μέρα να βρούνε τη χαμένη τους ελπίδα..........
Ναταλία...
20-08-2009 @ 04:38
Μα νιώθω το κρύο σαν κοιμάμαι στο παγκάκι
προσπαθώ να ζεσταθώ με τον αναπτήρα μου για τζάκι
Ίσως αύριο όταν ξυπνήσω να κοιμάμαι ακόμα
και τα μάτια μου σαν τρίβω να είμαι χώρια απ’ το σώμα

Δεν έχω λόγια !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο