Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το απόβραδο
 
Το απόβραδο
Του Γιάννη Ποταμιάνου
------------------------------------------------------------------------

Απόβραδο
Πυρπολημένος ο Ουράνιος θόλος
στολισμένος με ροδόχρωμα νέφη
Υδάτινοι δράκοι με πύρινες γλώσσες,
που κυνηγούν το πεπρωμένο
Και πολύχρωμες πανδαισίες
που αντιφεγγίζουν
Πάνω από τις κροκοδείλιες ράχες
των νησιών του Αιγαίου

Και ο άνεμος ταξιδεύει
από τις Κυκλάδες
Για να δροσίσει τα φλεγόμενα
πάθη
Σε κορμιά που ποθούν
και ονειρεύονται ταξίδια,
πιασμένα χέρι με χέρι
Για να καθηλώσουν το χρόνο
με έρωτα,
με σχέδια ζωής
και αποστάγματα μνήμης
Ιζήματα ευαισθησίας
μελλοντικών αναμνήσεων

Και η πόλη στα πόδια μου
φλυαρεί ασύστολα
Καταπιεσμένη ποιήτρια
Τραγουδάει ρυθμούς
ασύγχρονους
Που συνθέτουν τον μεγάλο ρυθμό
της ζωής
Καλύπτοντας τις ανθρώπινες
μοναξιές
Και τα ουρλιαχτά
των προδομένων ονείρων
Που δολοφονούνται
στα βρώμικα σοκάκια
Από την καθημερινότητα
Της συμπυκνωμένης αδικίας
της εκμετάλλευσης
Και της ατέλειωτης ανίας
της αλλοτρίωσης

------------------------------------------------------------------------------------------------
13 Αυγούστου 2009
Γιάννης Ποταμιάνος


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 23
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
20-08-2009 @ 14:06
Από την καθημερινότητα
Της συμπυκνωμένης αδικίας
της εκμετάλλευσης
Και της ατέλειωτης ανίας
της αλλοτρίωσης
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Helene52
20-08-2009 @ 14:08
η πόλη στα πόδια μου
φλυαρεί ασύστολα
Καταπιεσμένη ποιήτρια
Τραγουδάει ρυθμούς
ασύγχρονους
Που συνθέτουν τον μεγάλο ρυθμό
της ζωής
Καλύπτοντας τις ανθρώπινες
μοναξιές
Και τα ουρλιαχτά
των προδομένων ονείρων
Που δολοφονούνται
στα βρώμικα σοκάκια
Από την καθημερινότητα
Της συμπυκνωμένης αδικίας
της εκμετάλλευσης
Και της ατέλειωτης ανίας
της αλλοτρίωσης
** Καταπληκτικό**
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Simos_Vassilis
20-08-2009 @ 14:08
...................καταπληκτικό...............
kineza
20-08-2009 @ 14:11
Για να καθηλώσουν το χρόνο
με έρωτα,
με σχέδια ζωής
και αποστάγματα μνήμης
Ιζήματα ευαισθησίας
μελλοντικών αναμνήσεων

::yes.:: ::yes.:: ::theos.::
viki72
20-08-2009 @ 14:12
Και ο άνεμος ταξιδεύει από τις Κυκλάδες
για να δροσίσει τα φλεγόμενα πάθη
σε κορμιά που ποθούν και ονειρεύονται ταξίδια
πιασμένα χέρι με χέρι,
για να καθηλώσουν το χρόνο
με έρωτα,
με σχέδια ζωής
και αποστάγματα μνήμης
ιζήματα ευαισθησίας
μελλοντικών αναμνήσεων.....

Αριστούργημα,καταπληκτικές εικόνες και αντιθέσεις...::yes.::
elpidakwstopoulou
20-08-2009 @ 14:26
Καλύπτοντας τις ανθρώπινες
μοναξιές
Και τα ουρλιαχτά
των προδομένων ονείρων
Που δολοφονούνται
στα βρώμικα σοκάκια
Από την καθημερινότητα
Της συμπυκνωμένης αδικίας
της εκμετάλλευσης
Και της ατέλειωτης ανίας
της αλλοτρίωσης


γραφή που καθηλώνει......
οι όμορφες Κυκλάδες με σχεδια ζωης και έρωτα...για μελλοντικές αναμνήσεις ...σε αντίθεση με την καταπιεσμένη΄πόλη ...που μέσα της δολοφονούνται όνειρα μεσα στην αδικία και την εκμετάλλευση............υπέροχος ::theos.:: ::theos.::
nea xrysi
20-08-2009 @ 14:47
Συμφωνώ απολύτως με την elpidakwstopoulou
Εξαίρετο!!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::theos.::
Celestia
20-08-2009 @ 16:31
Τα ειπαν ολα οι προλαλησαντες...
Εγω απλα ....

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
STARI1972
20-08-2009 @ 17:14
Και η πόλη στα πόδια μου
φλυαρεί ασύστολα
Καταπιεσμένη ποιήτρια
Τραγουδάει ρυθμούς
ασύγχρονους
Που συνθέτουν τον μεγάλο ρυθμό
της ζωής
Καλύπτοντας τις ανθρώπινες
μοναξιές
Και τα ουρλιαχτά
των προδομένων ονείρων
Που δολοφονούνται
στα βρώμικα σοκάκια
Από την καθημερινότητα
Της συμπυκνωμένης αδικίας
της εκμετάλλευσης
Και της ατέλειωτης ανίας
της αλλοτρίωσης

::theos.::
Μνησαρέτη
20-08-2009 @ 20:01
Η γραφή σας είναι εξαιρετική!
Νοήματα, λεξιλόγιο, έκφραση μοναδικά!
mytilinia
20-08-2009 @ 23:52
Γιάννη....δηλώνω θαυμάστρια....γράφεις τέλεια....άκρως ποιητικά, όπως συνηθίζω να λέω! ::theos.:: ::up.::
Rannia . k
21-08-2009 @ 01:27
Υπέροχο Γιάννη!!!
Την καλημέρα μου!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
φραγκοσυριανος
21-08-2009 @ 02:29
Και ο άνεμος ταξιδεύει
από τις Κυκλάδες
Για να δροσίσει τα φλεγόμενα
πάθη
Σε κορμιά που ποθούν
και ονειρεύονται ταξίδια,
πιασμένα χέρι με χέρι
Για να καθηλώσουν το χρόνο
με έρωτα,
με σχέδια ζωής
και αποστάγματα μνήμης
Ιζήματα ευαισθησίας
μελλοντικών αναμνήσεων

Πανέμορφο... ::up.:: ::theos.:: ::up.::
oneiropola
21-08-2009 @ 03:38
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
idroxoos
21-08-2009 @ 05:56
πανέμορφο!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::up.::
tarifula
21-08-2009 @ 06:38
ολη μας η ζωη...σ'ενα ποιημα....
εξαιρετικο....
sofiagera
21-08-2009 @ 08:58
Πρόκειται για ένα πραγματικό ποίημα που "ρέει" αβίαστα και μαγεύει τον αναγνώστη. ::up.:: ::up.:: ::up.::
artista_k
21-08-2009 @ 09:08
Πάμπλουτες εικόνες... γεμάτη ψυχή!! ::kiss.::
jilan
21-08-2009 @ 12:00
Υπέροχο....φίλε μου ::up.:: ::up.:: ::up.::
heardline
22-08-2009 @ 00:15
::up.:: ::up.:: ::yes.::
DEPRINA
22-08-2009 @ 06:43


Και η πόλη στα πόδια μου
φλυαρεί ασύστολα
Καταπιεσμένη ποιήτρια
Τραγουδάει ρυθμούς
ασύγχρονους
Που συνθέτουν τον μεγάλο ρυθμό
της ζωής
Καλύπτοντας τις ανθρώπινες
μοναξιές
Και τα ουρλιαχτά
των προδομένων ονείρων
Που δολοφονούνται
στα βρώμικα σοκάκια
Από την καθημερινότητα
Της συμπυκνωμένης αδικίας
της εκμετάλλευσης
Και της ατέλειωτης ανίας
της αλλοτρίωσης

υπέροχο με καθήλωσες
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
letitbe
23-08-2009 @ 13:03
Και τα ουρλιαχτά
των προδομένων ονείρων
Που δολοφονούνται
στα βρώμικα σοκάκια
Από την καθημερινότητα
Της συμπυκνωμένης αδικίας
της εκμετάλλευσης
Και της ατέλειωτης ανίας
της αλλοτρίωσης

εχουμε αναγκη απο στιχους με περιεχομενο οπως οι δικοι σου ::up.::

εισαι πολυ καλος
ΥΓ σε ευχαριστω για τα σχολια σου ::love.::
katiabid...
28-08-2009 @ 13:53
Ιζήματα ευαισθησίας
μελλοντικών αναμνήσεων

τι είπες μεγάλε;; ζωγράφισες, μπράβο ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο