glaykh 1982
23-08-2009 @ 08:53 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
23-08-2009 @ 09:16 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
Γιάννης Ποταμιάνος
23-08-2009 @ 09:21 | Νοιώθω τον σπαραγμό σου
μέχρι το μεδούλι μου
Ελένη
Τα συγχαρητήριά μου
για το ποίημά σου
Συνεισφορά μου
στην ευαισθησία σου
οι τελευταίοι στίχοι
του αυριανού μου ποιήματος
"Και εσείς ποιητές
Κηπουροί του αύριο
Ετοιμάστε τη νέα σπορά
Γεμίστε τα δισάκια σας
με σπόρους ώριμους
Η Ιστορία καινούργιο χωράφι
σας ετοιμάζει.
Και η σπορά δεν είναι θέμα επιλογής
Αλλά καθήκον της ανάγκης."
::hug.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
23-08-2009 @ 09:27 | Μπραβο Ελενιτσα μου,μπραβο.
| |
DEPRINA
23-08-2009 @ 09:33 |
Μυρίζω τη στάχτη στο δρόμο
στο διάβα της φωτιάς, της λαίλαπας το νόμο
όπου τα δέντρα παλεύουν μόνα
και σε κάθε ανάσα του αέρα καυτή
μ΄ ένα δάκρυ ποτίζω το χώμα
για κάθε λιθάρι καμένο στη γη
Μπράβο Ελένη πολυ καλό και επίκαιρο
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
φραγκοσυριανος
23-08-2009 @ 09:50 |
Μυρίζω τη στάχτη στο δρόμο
στο διάβα της φωτιάς, της λαίλαπας το νόμο
όπου τα δέντρα παλεύουν μόνα
και σε κάθε ανάσα του αέρα καυτή
μ΄ ένα δάκρυ ποτίζω το χώμα
για κάθε λιθάρι καμένο στη γη
::hug.:: ::theos.:: ::kiss.:: | |
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
23-08-2009 @ 09:59 | Μπράβο Ελένη!! Πολύ ωραίο και γεμάτο ευαισθησία! ::hug.:: | |
Γιώργος Θαλάσσης
23-08-2009 @ 10:22 | πολυ ωραιο ::hug.:: | |
rosestar
23-08-2009 @ 10:59 | Με συντροφιά το φεγγάρι του τρόμου ,
μαύρη σκιά
να κλαίει π’ άνθρωποι του παραλόγου,
ξαφνικά
ανάβουν στα όνειρα του κόσμου ,
πυρκαγιά
κλαίω και εγώ π’ ό, τι πίστευα δικό μου
δεν υπάρχει πια
.................... | |
Rannia . k
23-08-2009 @ 11:04 | Υπέροχο Ελένη μου!!!
Μακάρι να μην ξανασυμβεί ποτέ τέτοια καταστροφή!!!
Καλό σου βράδυ και την αγάπη μου!!!
::hug.:: ::kiss.:: ::kiss.:: | |
KTiNoS
23-08-2009 @ 11:40 | “Only when the last tree has died and the last river been poisoned and the last fish been caught will we realize we cannot eat money”
Cree Indian Proverb
http://graphikaddict.files.wordpress.com/2009/04/apache-geronimo-1907-aaron-b-canady-500.jpg?w=359&h=500
έτσι απλά !
| |
Αγνή
23-08-2009 @ 11:48 | ανάβουν στα όνειρα του κόσμου ,
πυρκαγιά
κλαίω και εγώ π’ ό, τι πίστευα δικό μου
δεν υπάρχει πια
τι να σχολιάσω...τι; | |
oneiropola
23-08-2009 @ 12:17 | ::up.:: ::hug.:: | |
adespotoi
23-08-2009 @ 12:36 | και στις κοινωνικές ευαισθησίες σου, μεγαλουργείς σα καλλιτέχνιδα. ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
elpidakwstopoulou
23-08-2009 @ 12:52 | Μυρίζω τη στάχτη στο δρόμο
στο διάβα της φωτιάς, της λαίλαπας το νόμο
όπου τα δέντρα παλεύουνε μόνα
και σε κάθε ανάσα του αέρα καυτή
μ΄ ένα δάκρυ ποτίζω το χώμα
για κάθε λιθάρι καμένο στη γη
υπέροχη Ελένη με την ευαισθησία της ψυχής σου.......
μοναδικό ...!! πολυ χαίρομαι που υπάρχεις αναμεσά μας ........ ::theos.:: ::love.:: ::hug.:: | |
letitbe
23-08-2009 @ 13:08 | ας ευχηθουμε αποψε ναναι η τελευταια βραδια του δραματος ::no.::
φιλακια ελενα μου
παντα ξεχωριζεις για την ευαισθησια σου ::love.:: | |
kineza
23-08-2009 @ 13:36 | Το να μου βλέμμα βουρκωμένο
στο δάσος που ρημάχτηκε καμένο
και τ΄ άλλο με κάπνα θαμπωμένο
να κοιτά
μια βοήθεια ζητά απελπισμένο
μα καμιά
Τη βροχή ζητάω και περιμένω
γιατρειά
στης κόλασης που πολεμώ και μένω
τη φωληά
και βλέπω τον ιδρώτα μου χαμένο
στη φωτιά
και σπαράζω π ΄ότι φάνταζε δικό μου
λέει προσφυγιά
::hug.:: ::theos.:: | |
filaraki25
23-08-2009 @ 15:16 | μπραβο ελενακι τελειο!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
αισχυ(λος)
23-08-2009 @ 15:36 | πολυ καλο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
marilitsa86
24-08-2009 @ 00:32 | Το να μου βλέμμα βουρκωμένο
στο δάσος που ρημάχτηκε καμένο
και τ΄ άλλο με κάπνα θαμπωμένο
να κοιτά
μια βοήθεια ζητά απελπισμένο
μα καμιά
πολυ καλο .......
επικαιρο!!!!!!
::hug.:: ::kiss.:: ::theos.:: | |
Cristie
24-08-2009 @ 05:29 | σε κάθε ανάσα του αέρα καυτή
μ΄ ένα δάκρυ ποτίζω το χώμα
για κάθε λιθάρι καμένο στη γη
Παρα πολυ ωραιο ... μπραβο Ελενη ....μια καρδουλα σαν και τη δικη σου θα το σκεφτοταν αυτο....
Την αγαπη μου
::love.:: ::kiss.:: ::kiss.:: | |
Christa E.
24-08-2009 @ 10:53 | και σε κάθε ανάσα του αέρα καυτή
μ΄ ένα δάκρυ ποτίζω το χώμα
για κάθε λιθάρι καμένο στη γη
και βλέπω τον ιδρώτα μου χαμένο
στη φωτιά
και σπαράζω π ΄ότι φάνταζε δικό μου
λέει προσφυγιά
Πανέμορφο!!! Λόγια μέσα από τη ψυχή!!! Μπράβο σου Ελένη μου!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Giasemi
27-08-2009 @ 11:06 | Πανεμορφο και επικαιρο Λενακι μου ....
σημερα μαλιστα θρηνισαμε και ενα θυμα που επεσε στη μαχη με τη φωτια ... να δουμε στην Ελλαδα που ζουμε .... θα πουν τπτ για τον πιλοτο του πυροσβεστικου ή θα περασει πουφ .... αρκει που δεν ειχε κουκουλα .......
::love.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |
Celestia
27-08-2009 @ 17:07 | Ελενη μου ειναι οτι ωραιοτερο εχω διαβασει!
Με συγκινησε!
::love.:: ::kiss.:: ::hug.:: | |
mariaeleni
01-09-2009 @ 01:13 | Το να μου βλέμμα βουρκωμένο
στο δάσος που ρημάχτηκε καμένο
και τ΄ άλλο με κάπνα θαμπωμένο
να κοιτά
μια βοήθεια ζητά απελπισμένο
μα καμιά
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!!!!!
ΕΙΣΑΙ ΑΠΙΘΑΝΗ...
::hug.:: ::kiss.:: ::theos.:: | |
 |
