| Τα μάτια της σαν βλέπω δεν αντέχω και θέλω
μέσα στην αγκαλιά της να χωθώ να χαθώ στεναγμό
πικρίας και όχι ταλαιπωρίας καρπός βλασφημίας
πως εγώ βαρέθηκα τα δύο της μάτια και ας έφαγα πατάτα,
κάποτε τα μούτρα μου έπρεπε να φάω σαν παιδί και εγώ
μα αυτή η φορά γέννησε κενό με τον δικό της ερχομό
τι φίλοι? τι με εμάς να γίνει, αλήθεια δεν μπορώ
να σε βλέπω μουτρωμένη, να μου λες τα δικά σου με το τσιγκέλι,
μια είναι η ουσία καψούρα αμαρτία κάπου στην εφηβεία
κάπου στα δεκάξι μια κοπέλα απ' την δική μου τάξη
χάος εν-τάξη το μυαλό στροφές επικύνδινες λέξεις πορωτικές
ΚΑΙ ΧΩΣΙΔΙ, δεν γεννήθηκε ακόμα κάνενα μυαλό να με κρίνει,
και κάπου στο χάος ένα φως ξεπροβάλλει ξαφνικά
τραπουλόχαρτα ανακατεμένα τα λόγια νέα μοιρασιά
κάπου εδώ ορίζω τέρμα στο τέλμα του μυαλού
ξεκίνησα και εγώ για μια Ιθάκη και βρέθηκα αλλού....
(συνεχίζεται...)
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|