Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αγάπησα τη ζωή
 
Αγάπησα τη ζωή κι ας γεννήθηκα κατάχαμα στα στεγνά χορτάρια
Ανάμεσα στα θρύψαλα και στα παλιά πιθάρια
Στ’Αη Λουκά τη γειτονιά άγνωστη πιά και ξένη
Κοντά σε κείνη τη ξανθή την αμμουδιά την πατημένη.
Αγάπησα τη ζωή,τις μέρες που περπατήσαμε με τον Μιχάλη μαζί
Που μοιραστήκαμε τον ύπνο και το ψωμί
Τα καλοκαίρια τα θαματουργά στης θάλασσας τις ζωγραφιές
Που τρέχαμε άφοβα πάνω στο κύμα με τις αγκάλες ανοιχτές
Μα ύστερα χάσαμε στα ριγμένα ζάρια και στον πικρό βοριά
Ήρθε ο καιρός και τον σπαράξαν τα σκυλιά

Αγάπησα τη ζωή και τον καημό της λησμονιάς
Την πίκρα και την ορφάνια της μάυρης ξενιτιάς
Τις πολιτείες και τα πρόσωπα μιά άλλης φυλής
Το αίμα και το δάκρυ της πληγής
Τις νύχτες της αγρύπνιας στ’ορθάνοιχτα βιβλία
Τη γύμνια και τη σκοτεινιά στα χειμωνιάτικα τοπεία
Αγάπησα τη ζωή ,αγάπησα και σένα
Με σύμβολα ευτυχιάς και χαράς στην προσδοκία μου καθηλωμένα
Διακοπή στο νήμα μου το μάταιο πούχει το φώς σου μόνη κηλίδα
Στη λύτρωση και στη φυγή μου κραταιά ελπίδα
Στα χείλη μου που φωνάζουν αγάπης ιαχές
Στα δρομολόγια του θανάτου και στης ζωής τις εσχατιές
Αγάπησα τη ζωή,μα τώρα τη χάνω



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
oneiropola
24-08-2009 @ 00:33
Αγάπησα τη ζωή,μα τώρα τη χάνω

Αγαπάμε τη ζωη και πάμε παρακάτω......... ::up.:: ::yes.:: ::yes.::
Γιάννης Ποταμιάνος
24-08-2009 @ 01:44
Δεν διαλέγω κομμάτι
είναι όλο όμορφο

::yes.:: ::yes.::
iokasth
24-08-2009 @ 04:25
Me Γιάννη Ποταμιάνο!
ΝεφΕλλη
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
24-08-2009 @ 04:34
::yes.:: ::yes.::
Ναταλία...
24-08-2009 @ 05:02

Αγάπησα τη ζωή κι ας γεννήθηκα κατάχαμα στα στεγνά χορτάρια
Ανάμεσα στα θρύψαλα και στα παλιά πιθάρια
Στ’Αη Λουκά τη γειτονιά άγνωστη πιά και ξένη
Κοντά σε κείνη τη ξανθή την αμμουδιά την πατημένη.
Αγάπησα τη ζωή,τις μέρες που περπατήσαμε με τον Μιχάλη μαζί
Που μοιραστήκαμε τον ύπνο και το ψωμί
Τα καλοκαίρια τα θαματουργά στης θάλασσας τις ζωγραφιές
Που τρέχαμε άφοβα πάνω στο κύμα με τις αγκάλες ανοιχτές
Μα ύστερα χάσαμε στα ριγμένα ζάρια και στον πικρό βοριά
Ήρθε ο καιρός και τον σπαράξαν τα σκυλιά

Άντη Δεν έχω λόγια ::yes.:: ::theos.:: ::angel.::
barboutsala
24-08-2009 @ 10:46
γυναίκες, τι να πεις;

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο