Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μπορεί
 
[font=Georgia]Μπορεί και να χαράξουμε τον πάγο
με χόβολης θλιμμένη γρατζουνιά
Στη στάχτή της να παίξουμε το μάγο
που καίει έναν έρωτα παμφάγο
και ίχνη δεν αφήνει πουθενά.

Μπορεί να ανταμωθούμε και ποιος ξέρει
στο ίδιο το σοκάκι, τελικά,
Το τρίτο της αγάπης μας το χέρι
να σκίσει μια για πάντα το δεφτέρι
που έγραψε να ζούμε χωριστά.

Και πάνω που νομίζουμε μουχρώνει,
Το χρώμα τ’ ουρανού κύκλο να κάνει
Να ρίξει το γαλάζιο του σεντόνι
το σώμά μας να πάψει να κρυώνει,
κ'ημέρα χαμογέλιου να σημάνει...

Μπορεί και να γελάσω από αγωνία
βελόνι με υποθέσεις σαν κρατώ
Να πλέξω στη γνωστή μας τη γωνία
ακόμα ενός ρομάντζου ιστορία
μα δάκρυα να αφήνω όπου πατώ.

Και πάνω που τελειώνουν οι υποθέσεις
να πέσω στη φωτιά ή και στον πάγο
Μ’αγνές κι ανυποψίαστες προθέσεις
να σβήσω κι απ’τις στάχτες μου να πέσεις
να μοιάζω σε βωμό κι εσύ σε τράγο.

Μα όλα είναι ξεγέλασμα του νου μου
δεν ήρθες κι ούτε θα’ρθεις..Μη φανείς!
Τα γκρίζα μονοπάτια του καπνού μου...
Μου κρύβουν πως δεν έρχεται Κανείς...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 23
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
oneiropola
24-08-2009 @ 14:51
Μα όλα είναι ξεγέλασμα του νου μου
δεν ήρθες κι ούτε θα’ρθεις..Μη φανείς!
Τα ύποπτα σκοτάδια του καπνού μου
μου κρύβουν πως δεν έρχεται Κανείς... ::up.:: ::up.:: ::up.::
Simos_Vassilis
24-08-2009 @ 14:53
Μα όλα είναι ξεγέλασμα του νου μου
δεν ήρθες κι ούτε θα’ρθεις..Μη φανείς!
Τα ύποπτα σκοτάδια του καπνού μου
μου κρύβουν πως δεν έρχεται Κανείς...
................Υπέροχο............... ::theos.::
ΚατεριναΘεωνα
24-08-2009 @ 15:21
Μα όλα είναι ξεγέλασμα του νου μου
δεν ήρθες κι ούτε θα’ρθεις..Μη φανείς!
Τα γκρίζα μονοπάτια του καπνού μου...
Μου κρύβουν πως δεν έρχεται Κανείς... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ
Celestia
24-08-2009 @ 15:42
Μα όλα είναι ξεγέλασμα του νου μου
δεν ήρθες κι ούτε θα’ρθεις..Μη φανείς!
Τα γκρίζα μονοπάτια του καπνού μου...
Μου κρύβουν πως δεν έρχεται Κανείς...

Ναι! Ο καπνος ..που διαλυεται κι αυτος για να διαβασουμε τους υπεροχους στιχους σου!!!!!!!

::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
azoritis
24-08-2009 @ 15:52
ποιός ξέρει μπορεί......το τρίτο χέρι να διαλύσει και τους καπνούς από τα γρίζα μονοπάτια............
το βέβαιο είναι η ομορφιά των στίχων σου............. ::smile.:: ::smile.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
24-08-2009 @ 15:56
Μπορεί και να γελάσω από αγωνία
βελόνι με υποθέσεις σαν κρατώ

Μα όλα είναι ξεγέλασμα του νου μου
δεν ήρθες κι ούτε θα’ρθεις..Μη φανείς!
Τα γκρίζα μονοπάτια του καπνού μου...
Μου κρύβουν πως δεν έρχεται Κανείς...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


υπεροχη ..........γραφη !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!



οταν αμφιβαλλεις
στον Κοσμο
πιοτερο ταιριαζεις..............
::wink.::
tarifula
24-08-2009 @ 16:21
Το τρίτο της αγάπης μας το χέρι
να σκίσει μια για πάντα το δεφτέρι
που έγραψε να ζούμε χωριστά.
τι γραφεις γλυκεια μου????
Νεφελοβάτης
24-08-2009 @ 17:02
Πολύτιμα πετράδια, από στίχους με όνειρα υφασμένους, πλάθεις.

Και τα ρίχνεις στης καθημερινότητας τη στάσιμη τη λίμνη,

Και εκείνα κύματα κι αέρηδες σηκώνουν, που προσδοκούν

Της αδιαφορίας την γκρίζα την ακτή να την ξεπλύνουν.

Και να σκίσουν της καταχνιάς το πέπλο,

Για να φανεί το πολύχρωμο το τόξο το ουράνιο

Που έχεις στην καρδιά κρυμμένο,

Τα σκοτάδια να φωτίσει,

Για να μπορέσει τ’ όνειρο ξανά να ανατείλει…

Καλό ξημέρωμα Αθανασία μου…
facet
24-08-2009 @ 22:23
γράφετε πολύ όμορφα ..καλημέρα ::up.::
Ναταλία...
24-08-2009 @ 22:55
Και πάνω που νομίζουμε μουχρώνει,
Το χρώμα τ’ ουρανού κύκλο να κάνει
Να ρίξει το γαλάζιο του σεντόνι
το σώμά μας να πάψει να κρυώνει,
κ'ημέρα χαμογέλιου να σημάνει...

Πολύ ωραίο
::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
akolouthos
24-08-2009 @ 23:23
Μπορεί να ανταμωθούμε και ποιος ξέρει
στο ίδιο το σοκάκι, τελικά,
Το τρίτο της αγάπης μας το χέρι
να σκίσει μια για πάντα το δεφτέρι
που έγραψε να ζούμε χωριστά.

........................................... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
**Ηώς**
24-08-2009 @ 23:47
Μα όλα είναι ξεγέλασμα του νου μου
δεν ήρθες κι ούτε θα’ρθεις..Μη φανείς!
Τα γκρίζα μονοπάτια του καπνού μου...
Μου κρύβουν πως δεν έρχεται Κανείς...
::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
elpidakwstopoulou
24-08-2009 @ 23:47
μέσα απ τις στάχτες του χθες ......μπορει να μην υπάρξει το τρίτο χέρι.....γεννιέται όμως η πιο όμορφη πένα για να μας ταξιδεύει στα μονοπάτια της ποιησης...........την αγάπη μου πάντα ::theos.:: ::love.:: ::kiss.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
25-08-2009 @ 00:08
Διαβαζοντας το θυμηθηκα κατι που ηθελα οταν ημουν μικρος.
Ηθελα εναν ερωτα οπως τον ειχα πλασει στο μυαλο μου,γεματο μαγεια και ποτε δε συμβιβαστηκα με κατι αλλο.
Και το χωρισμο ετσι τον φανταζομουν,να εχει και αυτος μια
μαγεια γλυκια και μοναχικη.Και μια προσμονη επανενωσης
Ομορφοι στιχοι,σε ευχαριστω που μου θυμισες πραγματα
που ειχα ξεχασει
Ελένη Σ.
25-08-2009 @ 04:42
Εμένα πάλι μου θύμισες κάτι απ’ το τελευταίο μου ποίημα…
…..«θα μείνω εκεί να καρτερώ, την άπιαστη μορφή σου»

Ξέρε μελαχρινάκι μου, ότι μ’ αρέσουνε πολύ τούτα τα ξεγελάσματα του νου σου και το βελόνι που κρατάς, μ’ όλες τις υποθέσεις…γιατί το ξέρω πως μ’ αυτά, ιστούς ποίησης πλέκεις!
Άθη Λ.
25-08-2009 @ 04:44
Aθανασία μου.... πολυ όμορφο! ::hug.::
ΜΙΤΣΕΦ
25-08-2009 @ 06:16
οπως παντα......υπεροχη....
dimvel
25-08-2009 @ 06:50
Μου άρεσε το πλέξιμο των υποθέσεων σου!!!

Α! Σου συνιστώ να μην αφήνεις κανένα να μαδάει το χαμόγελό σου
για να δει αν τον αγαπάς...
Αριάδνη20/08
25-08-2009 @ 07:35
Μα όλα είναι ξεγέλασμα του νου μου
δεν ήρθες κι ούτε θα’ρθεις..Μη φανείς!
Τα γκρίζα μονοπάτια του καπνού μου...
Μου κρύβουν πως δεν έρχεται Κανείς...

Τα λόγια σου με πονάνε σχεδόν...
κάθε φορά, είναι σα να περιμένω να βάλεις λέξεις στα συναισθήματά μου..
Συλλογος Ερωτεωμενων και φιλων
25-08-2009 @ 14:20
Αθανασια! ::up.:: ::theos.:: ::theos.::
Αστρογιογγι
26-08-2009 @ 02:09
με χόβολης θλιμμένη γρατζουνιά...για τιτλο
Ομορφια ειναι τ' "αγεννητα"!....
rock sugar
26-08-2009 @ 10:45
μπορεί και να σε βλέπω μπροστά μου..
Christa E.
28-08-2009 @ 17:58
Μπορεί να ανταμωθούμε και ποιος ξέρει
στο ίδιο το σοκάκι, τελικά,
Το τρίτο της αγάπης μας το χέρι
να σκίσει μια για πάντα το δεφτέρι
που έγραψε να ζούμε χωριστά.
Μα όλα είναι ξεγέλασμα του νου μου
δεν ήρθες κι ούτε θα’ρθεις..Μη φανείς!
Τα γκρίζα μονοπάτια του καπνού μου...
Μου κρύβουν πως δεν έρχεται Κανείς...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Είσαι καταπληκτική!!!!!!!!! Μπράβο σου!!!!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο