stixoi.info: Τρεις τελείες

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271886 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Τρεις τελείες

...

Πάρε μαύρο μαρκαδόρο και βάλε στο ψυγείο τρεις τελείες.
Να τις βλέπω.
Βάλε και στο συρτάρι του γραφείου μου, στην πόρτα του δωματίου μου,
Στις πυτζάμες που φοράω τα βράδια.
Στο ποτήρι που πίνω τον καφέ μου,
Στην οθόνη του υπολογιστή μου,
Στο πλαστικό ρολόι τοίχου που τραβάει την προσοχή μου.
Στο χαρτί της σοκολάτας που δεν μπορώ να αποφύγω,
Στον καθρέφτη του μπάνιου, και στο ταβάνι που αγναντεύω με τις ώρες.
Στο μέτωπο μου μην ξεχάσεις να βάλεις τρεις τελείες.
Να βλέπω την αντανάκλασή μου στων αυτοκινήτων τα τζάμια
Και να το βάζω στα πόδια με χίλια.

Τρεις τελείες λοιπόν.
Για τα φλεγόμενα φιλιά που φοβήθηκα να σβήσω στο κορμί σου.
Για τους ιστούς που δεν σου χάρισα
Γιατί νόμιζα πως θα σε παρέσερνε στα δίχτυα του το όνειρο
Και θα σε κατασπάραζαν οι αράχνες.
Για το τηλεφώνημα που δεν έλαβες
γιατί τα δάκτυλα γλιστρούσανε απ’τα πλήκτρα
όταν σκεφτόμουν πως δεν θα ‘θελες να ακούσεις τη φωνή μου.
Για τους στίχους που πλήγωνα με τα δόντια μου
Δήθεν για να μην προδωθώ μ’ένα τραγούδι.
Για τα δάκρυα που κλείδωσα στο θησαυροφυλάκιο
Γιατί είχα την προαίσθηση (ψευδαίσθηση;) πως θα σε τρόμαζε ο πόνος.
Για τα δευτερόλεπτα μαζί σου που δεν ψάρεψαν τα δίχτυα μου
Γιατί του χρόνου τη θάλασσα δεν την αγάπησα εγκαίρως.

Βάλε τρεις τελείες λοιπόν.
Για το χρυσόψαρό σου που ξέχασα να ταίσω όταν έλειπες στην Κίνα.
Για εκείνο το φυλαχτό που ντράπηκα να σου φορέσω
Όταν άλλαζες φεγγάρι.
Για το άρωμά σου που ξέχασες στα ρουθούνια μου
Και δεν σου χτύπησα την πόρτα για να σου το επιστρέψω.
Για το φόρεμα που δεν αγόρασα όταν μου είπες
Πως μου πάνε το χαμόγελο και τ’άσπρα.
Για τις μαυρόασπρες ταινίες που δεν χάρηκες
Γιατί παρέλειψα να σου τις χρωματίσω.
Για της ζωής το φως που δεν έφτυσα στα μάτια σου
Όταν νύχτωναν οι μέρες της καρδιάς σου.

Παντού να βάλεις τρεις τελείες.
Για να με στοιχειώνουνε παντού.
Όπου κι αν είμαι. Κι ό,τι κι αν κάνω.
Για να τις βλέπω και να μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι.
Για να θυμάμαι πως η στιγμή δεν περίμενε ποτέ κανένα
Και δεν θα περιμένει ούτε κι εμένα.
Για να θυμάμαι πως δεν έγραψα το τέλος που έπρεπε να γράψω,
Το τέλος που ήθελα να γράψω!
Βάλε τρεις τελείες. Να τις βλέπω και να παθιάζομαι.
Έχω ένα τέλος να γραψω. Προλαβαίνω...


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Γιάννης Ποταμιάνος 27-08-2009 @ 03:40	Πολύ όμορφοι στίχοι και ευρηματικοί ::yes.:: ::theos.::
anagou 27-08-2009 @ 03:41	ΒΑΛΕ ΤΡΕΙΣ ΤΕΛΕΙΕΣ................ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑ!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
poetryf 27-08-2009 @ 04:20	Δικές σου οι τρεις τελείες στο τέλος γλυκιά μου... Στην τελευταία σου λέξη τις έβαλες να σε κοιτάνε και να σου ζητάνε το λόγο.... Κανείς πέρα από 'σενα δεν μπορεί να σε "κλείσει σε αποσιωπητικά"... Πανέμορφο!
Δήμητρα 27-08-2009 @ 05:52	Εκείνη η τελεία που κοιμάται και ξυπνά μόνη της που να κρύβεται άραγε και δεν την βρίσκουμε??? http://www.youtube.com/watch?v=TS-W3oiQjrk&feature=related
barboutsala 27-08-2009 @ 08:25	. . . . . έτσι, γιατί είμαι λαρτζ
Jorlin 27-08-2009 @ 10:42	Συγκλονιστικό είναι... Πράγματι, όλοι τρελαινόμαστε για κείνα που θέλαμε και δεν τολμήσαμε... όχι τόσο για τα λάθη που απο-τολμήσαμε . . . Προλαβαίνεις . . .
suaddo 31-08-2009 @ 07:35	πολυ ωραιο..αμεσο και αληθινο..και ποιος να λυσει το αινιγμα των τριων τελειων και ποιος να κρυφτει μεσα τους για να μην γυμνωθει με λεξεις..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο