Georgia_paros
27-08-2009 @ 04:05 | Μισώ από ζήλια τον έρωτα που χάθηκε
χρόνια που φύγαν και δε θα τα γυρίσω
λέξεις που έσβησαν για πάντα το χρόνο
από της μνήμης τις αιώνιες αποθήκες
στημένος πάνω σ’ ένα άτι τροχοφόρο
κοιτάζω γύρω μου πως χάθηκε η αγάπη
κι ένα φιλί προσμένω ακόμα να μου τάξει
εκείνη η γνώριμη, η αθώα, περσινή μου αγάπη
πώς μπορώ να μεθύσω απ’ το βλέμμα σου τ’ άγιο
πώς μπορώ να κοιτάζω το άδειο δωμάτιο
και παντού να απλώνει το φως να μου λέει καληνύχτα;
πώς μπορώ έτσι χρόνια και χρόνια ν’ αντέχω
περιμένοντας τ’ άλλο μισό
πώς μπορώ;
Πες τα Γιωργο .... πες τα !!! ::theos.:: ::up.:: ::yes.:: | |
Mικρουλι
27-08-2009 @ 04:23 | "πώς μπορώ έτσι χρόνια και χρόνια ν’ αντέχω
περιμένοντας τ’ άλλο μισό
πώς μπορώ;"
Τέλειο Γιώργο!!
::hug.:: ::yes.:: ::up.:: | |
elpidakwstopoulou
27-08-2009 @ 04:29 | κι ένα φιλί προσμένω ακόμα να μου τάξει
εκείνη η γνώριμη, η αθώα, περσινή μου αγάπη
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | |
Γιάννης Ποταμιάνος
27-08-2009 @ 04:32 | πώς μπορώ έτσι χρόνια και χρόνια ν’ αντέχω
περιμένοντας τ’ άλλο μισό
πώς μπορώ;
Υπομονή Γιώργο Θάρθει
Καλό απόγευμα
::yes.:: ::yes.:: | |
oneiropola
27-08-2009 @ 04:50 | πώς μπορώ έτσι χρόνια και χρόνια ν’ αντέχω
περιμένοντας τ’ άλλο μισό
πώς μπορώ; ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
smaragdenia
27-08-2009 @ 05:41 | Αν αξιζει η αγαπη σου δεν θα ελεγες......
Πως μπορω ετσι χρονια και χρονια ν αντεχω
περιμενοντας το αλλο μισο
πως μπορω;
Οταν αξιζει το περιμενεις οσο χρειαστει....
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
mytilinia
27-08-2009 @ 07:33 | όμορφο σαν ποιημα..πολυ δυνατό....μα σαν συναισθημα.....βρες τον εαυτο σου....τον εχεις χασει και πρεπει να στε μαζι! ::love.:: ::hug.:: | |
barboutsala
27-08-2009 @ 08:30 | αυτό λέω κι εγώ, πως μπορείς; | |
Νεφελοβάτης
27-08-2009 @ 08:59 | Μέχρι να το βρούμε, το άλλο μας μισό, μισοί θα είμαστε…
Οπότε, ναι, μπορείς, γιατί τ’ αναζητάς…
Υ.Γ. Και εσύ έχεις νοήματα πίσω απ' τα νοήματα.. Και όπως έγραψα στο δικό μου, απαντώντας στο σχόλιο σου, «Έχει να κάνει με το ότι όταν σκέφτεται κανείς όλα όσα είναι κάτω από την κορυφή του παγόβουνου, γράφοντας αποκαλύπτει και ένα κομμάτι των όσων βλέπει. Και δεν είναι κρυφό στ’ αλήθεια, μια και όποιος κοιτά με τον ίδιο τρόπο το βλέπει..»
Καλό απόγευμα. | |
DEPRINA
27-08-2009 @ 10:49 |
πώς μπορώ να μεθύσω απ’ το βλέμμα σου τ’ άγιο
πώς μπορώ να κοιτάζω το άδειο δωμάτιο
και παντού να απλώνει το φως να μου λέει καληνύχτα;
πώς μπορώ έτσι χρόνια και χρόνια ν’ αντέχω
περιμένοντας τ’ άλλο μισό
πώς μπορώ;
πολύ όμορφο δυνατό ποίημα
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
frozenangel
27-08-2009 @ 12:11 | Φοβερο Γιωργο!!!!!!!
Δυσκολες καταστασεις..
Δυσκολες αποφασεις..
Ευχομαι τα καλυτερα να ειναι μπροστα..
Καλησπερες | |
Ναταλία...
27-08-2009 @ 15:24 | Τέλειο ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
