stixoi.info: Στη σκιαιώδη αντίληψη των πραγμάτων

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Στη σκιαιώδη αντίληψη των πραγμάτων

Αφιερωμένο σ' έναν μαζοποιημένο λαό

Στης κοινωνίας τη μιζέρια
μου άπλωσαν τα χέρια
για να με εντάξουν μες τη μάζα
κι όταν αρνήθηκα εκείνοι με ξεγράψαν
απ' των ανθρώπων τον κατάλογο.

Στην αγελαία διασκέδασή τους με προσκάλεσαν
κι όταν τους έφτυσα στα μούτρα με δικάσαν.
Χρυσό μου φέραν για να ζω με ένα πέτρινο μυαλό
κι εγώ τον πέταξα στον πρώτο τυχαίο κάδο.

Δίχως μεγάλο αφεντικό σκέφτηκα ελεύθερος θα ζω
κι έτσι απαρνήθηκα στον κόσμο αυτό να ζω,
χωρίς απόθεμα λεφτών και με τη σκέψη
ενός παιδιού που πολεμάει σιωπηλά το σύστημα.
Μέσα απ' τις λέξεις τις νεκρές που τις στιβάζω στο χαρτί
προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι είμαι
κάτι ξεχωριστό απ' τη μάζα της σκλαβιάς
κι αυτές ξερές να με μουτζώνουν
που τις παιδεύω όλη τη μέρα.

(Απελισμένη νεολαία που την ζωή δεν έμαθες να ζεις
μπρος σε κουτιά απρόσωπα όλη τη μέρα βγάζεις,
που σου ρουφάνε τα μυαλά κι εσύ τους λες ευχαριστώ
για το ευεργέτημα αυτό.)

Στην ονειρούπολη του ψεύδους θέλησαν να με
πετάξουν,λες και δεν θα βρισκα από εκεί
αχτίδα αλήθειας - αξιολύπητοι,τυχάρπαστοι μέσα σε ξένο κόσμο -
Κι όταν με λέρωσαν με τα λασπόλογά τους
είχαν ήδη βουλιάξει τα πάντα μες τη λάσπη
κι ούτε που ξεχώριζα από το περιθοριοποιημένο σύνολο.

Ό,τι κι αν κάνουν πάντα κάτι τυχαίο θα βρίσκεται
να με κρατάει απ' το χέρι,θαρρείς κι αγάπησε
τον τρόπο που μου επέβαλα να ζω.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Κοινωνικά & Πολιτικά,Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Γιάννης Ποταμιάνος 27-08-2009 @ 09:09	Ό,τι κι αν κάνουν πάντα κάτι τυχαίο θα βρίσκεται να με κρατάει απ' το χέρι,θαρρείς κι αγάπησε τον τρόπο που μου επέβαλα να ζω. Οι επιλογές μας και οι ανυπότακτη στάση μας δεν είναι ποτέ τυχαία, υπάρχει πάντα υπόβαθρο Το ποίημα ωραίο ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Νεφελοβάτης 28-08-2009 @ 08:00	Δίχως μεγάλο αφεντικό σκέφτηκα ελεύθερος θα ζω κι έτσι απαρνήθηκα στον κόσμο αυτό να ζω, χωρίς απόθεμα λεφτών και με τη σκέψη ενός παιδιού που πολεμάει σιωπηλά το σύστημα. Ένας πόλεμος ακήρυχτος, μα υπαρκτός, για όσους μπορούν να τον δούνε...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο