Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πάσχουσα Μήτρα
 
[align=center]
Τι θα έλεγα σ’ένα νεκρό φύλλο;
Είναι απλό. Ίσως πάλι και όχι.

Δε θα έλεγα τίποτα.
Μονάχα θ’αναρωτιόμουν.
Θα κοίταζα, θα θυμόμουν.
Πώς είναι να γεννιέσαι από μια
πάσχουσα μήτρα.
Φόνισσα. Στυγνή.
Και το χειμώνα ακόμα περισσότερο,
στάζει και πάγο. Αιχμηρό.

Μια σταγόνα αίμα που ξεραίνεται
πάνω σε ξεσχισμένο χώμα.
Που αναθεματίζει τη στέγνια του.

Αίμα ποθεί.
Να χωθεί στ’ανάμεσο σπέρνοντας.
Να νοτίσει τη γη πορφύρα.
Αίμα ιδρώνει.
Ξερνάει θυσίες σε βωμούς κάποιου
θεού ειδωλολάτρη.

Μπας και εισακουστεί.

Ακούς;



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 21
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
poetryf
27-08-2009 @ 15:19
Καθόλου απλά τα πράγματα με'σενα μικρή μου-μεγάλη ποιήτρια!
Να είσαι σίγουρη πως μαζί με τον Θεό (όχι τον ειδωλολάτρη, τον άλλο τον αυθεντικό) σε ακούν και κάποιοι άλλοι..
Κι όχι μόνο σ'ακούν. Μπορούν και να σε νιώσουν!
Μαζί τους κι εγώ ...στην πρώτη σειρά....
ΜΝΗΜΩΝ
27-08-2009 @ 15:20
01.13΄34΄΄ 28/8/2009

Πάσχουσα μήτρα ο βωμός
και η γυναίκα Ήλιος
πικρός αναθεματισμός
κι η μήτρα της υφήλιος...
dr.rockthan
27-08-2009 @ 15:20
ναι!!!
εισαι ποιητρια!!!
λες τοσα πολλα..
frozenangel
27-08-2009 @ 15:25
Είναι απλό. Ίσως πάλι και όχι.

Φοβερο Ελενη !!!!!!!!
aprobleptos
27-08-2009 @ 15:27
Πώς είναι να γεννιέσαι από μια
πάσχουσα μήτρα.
Φόνισσα. Στυγνή.

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!! ::yes.::
glaykh 1982
27-08-2009 @ 15:30
σαν γράμμα σε ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ!
αν κάτι είναι αληθινή ποίηση είναι αυτό που γεννά εικόνες και συναισθήματα, που κάνει την ψυχή να αναλογιστεί την ύπαρξη της.....γοητευμένη!
Celestia
27-08-2009 @ 15:45
Αν ακουω;
Ακουω!!!!!!!!
Αλλα και διαβαζω!!!!!!!!

Νεφελοβάτης
27-08-2009 @ 17:00
Σαν να λείπει λόγω διακοπών είναι από τη μια,

Και σαν να μας λέει, εγώ Βούληση σας έδωσα Ελεύθεροι να είστε,

Γνώση επίσης,

Μα το να με κάνετε συνένοχο σ’ ότι κακό ποιείτε,

Είναι κάτι στο οποίο κωφεύω..
χάρης ο κύπριος
27-08-2009 @ 17:34
::6080.:: τυφλός είμαι...όχι κουφός ::laugh.::
Καλημέρα Ελένη μου !
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
27-08-2009 @ 21:58
κατάρα κι αρετή η γύμνια της ψυχής ::yes.:: ::yes.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
27-08-2009 @ 23:10
Εγω το ενοιωσα,οχι σα ποιημα,μα σαν ενα σκληρο rock δημιουργημα.
Καλημερα Ελενη μου.Εχεις ταλεντο οτι γραφεις να αγγιζει
Δήμητρα
27-08-2009 @ 23:31
Ακούω και βλέπω ομορφιές...
Καλημέρα Ελένη μου. ::love.::
akolouthos
28-08-2009 @ 00:26
Μια σταγόνα αίμα που ξεραίνεται
πάνω σε ξεσχισμένο χώμα.
Που αναθεματίζει τη στέγνια του.


.......................................
Simos_Vassilis
28-08-2009 @ 01:08
Μπας και εισακουστεί.

Ακούς;
.................................. ::theos.::
**Ηώς**
28-08-2009 @ 03:21
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
giannisanas
28-08-2009 @ 03:57
με πολλή σάρκα...
Γιάννης Ποταμιάνος
28-08-2009 @ 05:16
Δε θα έλεγα τίποτα.
Μονάχα θ’αναρωτιόμουν.
Θα κοίταζα, θα θυμόμουν.
Πώς είναι να γεννιέσαι από μια
πάσχουσα μήτρα.
Φόνισσα. Στυγνή.
::yes.:: ::theos.::
artista_k
28-08-2009 @ 07:58
Κι εγώ στην πρώτη σειρά... δεύτερη ίσως! ::wink.:: Αλλα μή φωνάζεις τόσο... τα αυτιά μου!! ::kiss.:: ::love.::
Μικρόοοοοο... μεγαλουργείς!!!!
elpidakwstopoulou
28-08-2009 @ 13:43
να νοτίσει τη γη πορφύρα.............
ζαχαρίτσα μου μελένια ............... ::theos.:: ::love.::
roadBlues
28-08-2009 @ 15:56
http://www.youtube.com/watch?v=MOf4sY0ZZ3E

'' μην το αγνοήσεις , κάτι έχει να πεί.............''
kleisto parathyro
30-08-2009 @ 14:51
Πώς είναι να γεννιέσαι από μια
πάσχουσα μήτρα.
Φόνισσα. Στυγνή.

ή Ηλιος κι αέρας

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο