Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271265 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η μάσκα
 
Ακούμπησε τη μάσκά του
πάνω στο κομοδίνο
Κοιτάχτηκε για λίγο στον καθρέφτη
-Δειλά-δειλά όπως τον κλέφτη-
Σα λάστιχο τη φάτσά του
την τέντωσε για λίγο.

Γκριμάτσες μόλο έκανε
να μοιάσει του εαυτού του
Εκείνου π’απαράτησε
παιδί σαν παραστράτησε
Παίρνοντας στο κατόπι του
μικρά-φτηνά ατού του.

Ρυτίδες βλάστησαν παντού
ρίζες ονείρων στέρφων
χρόνια τις είχε απότιστες, αλίμονο και ξένες!
Της δίψας του γενναίες ερωμένες
που τις ανέθρεφε κρυφά
με δάκρυ των συγνέφων.

Κι απέ στο πέρα του λυγμού
λυγάει σαν το κεράκι
φλογίζοντας το σώμα του με πόνο
κι αφού ήταν δυο βήματα απ΄το τζάκι
πετάει τη μάσκα στις φωτιές
καίει για πάντα τις γητειές
και γίνεται πια μέτοχος ...
στου είναι του τον φόνο.







 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 23
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
dr.rockthan
27-08-2009 @ 15:15
καταπληκτικο το consept.
εντυπωσιακη αποδοση
μπραβο!!!! ::up.::
Φουλίτσα
27-08-2009 @ 15:26
Και γίνεται πια μέτοχος
στου είναι του το φόνο!!!

Τρομερό!!! ::yes.::
χάρης ο κύπριος
27-08-2009 @ 15:34
Φιλαράκι πολύ όμορφη δημιουργία !
::hug.:: ::kiss.::
ΜΝΗΜΩΝ
27-08-2009 @ 15:34
01.25΄03΄΄ 28/8/2009

Την μάσκα αποκάλυψες
που όλοι μας φοράμε
κι έτσι με στίχους κάλυψες
τον χρόνο π' απατάμε

η μάσκα από μόνη της
καμμιά δεν έχ' αξία
με δίχως στο τιμόνι της
εμάς Αθανασία

πανέμορφ' η αλήθεια σου
αγγίζει τις ψυχές μας
με πένα την συνήθεια σου
έδειξες τις ρωγμές μας

frozenangel
27-08-2009 @ 15:57
Καλημερα Αθανασια..

Η χαμενη αθωοτητα..Και η συνειδητοποιηση..
Ποσο επικαιρο.. το θεμα που αγγιζεις..
Τρεχουμε τρεχουμε και ποτε δε φτανουμε..
Και οι συνεπειες τραγικες..
Μια σταση αναπροσδιορισμου δεν ειν κακη !
Νεφελοβάτης
27-08-2009 @ 16:34
Μεγάλες Αλήθειες παραθέτεις ποιήτρια,

Μια και για να Ζήσει κανείς,

Λένε πως πρώτα απ’ το μικρό το θάνατο ,

Χρειάζεται να περάσει..

Έτσι λένε οι απανταχού Μύστες.

Κι εσύ το περιγράφεις…

Τα σέβη και την αγάπη μου,

Καλό Ξημέρωμα Καλή μου,

Είναι αυτό που λένε,

όσο πιο βαθύ είναι το σκοτάδι,

Τόσο καλύτερα, μια και

Η πιο σκοτεινή ώρα,

Είναι εκείνη πριν το Ξημέρωμα...
katiabid...
27-08-2009 @ 16:43
πολύ όμορφο!!! πραγματικά εξαιρετική δημιουργία..
καιρός να πέσουν οι μάσκες!! ::theos.:: ::theos.::
ΚατεριναΘεωνα
27-08-2009 @ 17:18
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
27-08-2009 @ 21:56
εξαιρετικο !!!!!!!!!!!!!!!!!!
La Petite
27-08-2009 @ 22:38
Ρυτίδες βλάστησαν παντού
ρίζες ονείρων στέρφων
χρόνια τις είχε απότιστες, αλίμονο και ξένες!
Κι απέ στο πέρα του λυγμού
λυγάει σαν το κεράκι
φλογίζοντας το σώμα του με πόνο
κι αφού ήταν δυο βήματα απ΄το τζάκι
πετάει τη μάσκα στις φωτιές
καίει για πάντα τις γητειές
και γίνεται πια μέτοχος ...
στου είναι του τον φόνο.
Εξαιρετικό θα συμφωνήσω με τον Σκούφο!!! ::up.:: ::up.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
27-08-2009 @ 23:15
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ!!!
Το διαβαζω και το ξαναδιαβαζω και λεω:δεν ειμαι εγω αυτος
δεν ειμαι εγω αυτος.......δεν ειμαι....
Δήμητρα
27-08-2009 @ 23:26
Να τις πετάγαμε όλοι να ξεκαθάριζε το τοπίο...αμ δε όμως...
Μπράβο αστέρι. Μοναδικό όπως όλα όσα γράφει η πένα σου. ::love.::

Θα πάμε στον Αλκίνοο στις 12 του μήνα. Θα έρθεις?????????????::whist.::
Φιλιάαααααα!
sofiagera
28-08-2009 @ 00:13
Υπέροχα ξεχωριστό ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
akolouthos
28-08-2009 @ 00:26
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
28-08-2009 @ 00:49
Σπουργιτάκι έγραψες πάλι. ::up.::
Simos_Vassilis
28-08-2009 @ 01:09
Ρυτίδες βλάστησαν παντού
ρίζες ονείρων στέρφων
χρόνια τις είχε απότιστες, αλίμονο και ξένες!
Της δίψας του γενναίες ερωμένες
που τις ανέθρεφε κρυφά
με δάκρυ των συγνέφων.
...........καταπληκτικό............... ::up.:: ::up.::
Rannia . k
28-08-2009 @ 06:30
Απίθανο Αθανασία μου!!!
Καλό σου απόγευμα και ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!!!
::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
artista_k
28-08-2009 @ 07:51
::1326.::::1326.::::1326.::::1326.::::1326.::::1326.::::1326.::::1326.::
poetryf
28-08-2009 @ 10:49
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ !
Να περνάτε όμορφα και να χαμογελάτε!
jilan
28-08-2009 @ 12:40
Είναι τόσο όμορφα όλα εδώ...Την καλησπέρα μου και την εκτίμηση μου..... Αθανασία
elpidakwstopoulou
28-08-2009 @ 13:45
Ρυτίδες βλάστησαν παντού
ρίζες ονείρων στέρφων
χρόνια τις είχε απότιστες, αλίμονο και ξένες!
Της δίψας του γενναίες ερωμένες
που τις ανέθρεφε κρυφά
με δάκρυ των συγνέφων.

μοναδική μου ..................... ::theos.:: ::love.:: ::hug.::
Christa E.
28-08-2009 @ 17:16
Ρυτίδες βλάστησαν παντού
ρίζες ονείρων στέρφων
χρόνια τις είχε απότιστες, αλίμονο και ξένες!
Της δίψας του γενναίες ερωμένες
που τις ανέθρεφε κρυφά
με δάκρυ των συγνέφων.
Πολύ ποιητικό!!!!!! Πανέμορφο!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Την καλημέρα μοΥ!!!!!!!!
MASTER
30-08-2009 @ 14:07
χαρακτηριστικό σου το ποιημα θα έλεγα
μ' αρεσε πολυ και το φιναλε

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο