| |
Τα φωτα χαμηλωνεις στο χερι ποτο παλι καθεσαι μονη
ηρθε στο νου η αγαπη που σου φυγε κι η καρδια σου κρυωνει
Λογια δεν εχεις τωρα να πεις το λαθος σε ποιον να το ριξεις
ξερεις πως φταις μονο εσυ δεν μπορεις να με κατηγορησεις
Χωρις λογο επισκεψη μια εικονα που ερχεται και το μυαλο σου στοιχειωνει
ειναι η παλια η αγαπη σου τις νυχτες σου τις αναστατωνει
Χωρις λογο επισκεψη μια εικονα που ερχεται ολες οι αναμνησεις
ψεμματα τον εαυτο σου κερνας πως δεν φταις να τον πεισεις
Δεν παραδεχεσαι μα το ξερω πως σε πληγωνει
το πεισμα σου φταιει ολα που σβησανε που γινανε σκονη
Ξερεις πως φταις μονο εσυ κι αισθανεσαι τυψεις
μετανιωσες που δεν μπορεσες κοντα σου να με κρατησεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
