Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271238 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο δρόμος προς το βράδυ
 
Ο δρόμος προς το βράδυ
Του Γιάννη Ποταμιάνου

Βαδίζει ο δρόμος προς το βράδυ
Κι εσύ φορτωμένος με όνειρα και ιδέες
Ξιφομαχείς με την σιωπή
Και το πηχτό σκοτάδι
Ιππότης της ροδοκόκκινης ανατολής

Βαδίζει ο δρόμος προς το βράδυ
Κι εσύ τόσα πολλά έχεις να πεις
Με μπερδεμένα λόγια
Για φαντάσματα, και αερικά
Που περνούν μέσα από τους τοίχους
Κυκλοφορόντας στα δωμάτια της Ιστορίας

Βαδίζει ο δρόμος προς το βράδυ
Κι εσύ πρέπει να πεις
Για τα ασπροντυμένα όνειρα των κοριτσιών
Κρεμασμένα στις απλώστρες του καιρού
Για τα κόκκινα πανιά των ταυρομάχων
Που κρύβουν φονικά σπαθιά
Και τους καρπούς που πέφτουν
από τα δένδρα
θάβοντας την προοπτική τους
στο χώμα
Για να φυτρώσει η ελπίδα τους

Βαδίζει ο δρόμος προς το βράδυ
Και ο αγέρας τραγουδά παιάνες
Εμπλουτισμένους με τα ουρλιαχτά
Της ύαινας
Και τους βρυχηθμούς των λιονταριών
Με αίμα τρέφεται η ζωή
Σκοτώνοντας μια άλλη

Βαδίζει ο δρόμος προς το βράδυ
Κι εσύ τόσα πολλά έχεις να πεις
Για τον αβάσταχτο πόνο
Και της αδικίας τον βράχο
Που πλακώνει τα στήθη
Για να ξεφυσούν οι πνεύμονες
Θύελλες αγανάκτησης

Βαδίζει ο δρόμος προς το βράδυ
Και εσύ με δεμένη την γλώσσα
Κόμπο
Αγκαλιάζεις την απελπισία σου
Και βαδίζεις παρέα
μόνο με τα νυχτολούλουδα
Προς μια νέα αυγή χωρίς εσένα.

19 Αυγούστου 2009
Γιάννης Ποταμιάνος





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 23
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Simos_Vassilis
29-08-2009 @ 14:54
Βαδίζει ο δρόμος προς το βράδυ
Και εσύ με δεμένη την γλώσσα
Κόμπο
Αγκαλιάζεις την απελπισία σου
Και βαδίζεις παρέα
μόνο με τα νυχτολούλουδα
Προς μια νέα αυγή χωρίς εσένα.
................... ::theos.:: ::theos.:: ....................
oneiropola
29-08-2009 @ 14:54
Βαδίζει ο δρόμος προς το βράδυ
Κι εσύ φορτωμένος με όνειρα και ιδέες
Ξιφομαχείς με την σιωπή
Και το πηχτό σκοτάδι
Ιππότης της ροδοκόκκινης ανατολής ::up.:: ::up.:: ::up.::
Helene52
29-08-2009 @ 15:10
Βαδίζει ο δρόμος προς το βράδυ
Και εσύ με δεμένη την γλώσσα
Κόμπο
Αγκαλιάζεις την απελπισία σου
Και βαδίζεις παρέα
μόνο με τα νυχτολούλουδα
Προς μια νέα αυγή χωρίς εσένα.
**Καταπληκτικό**

Καλό ξημέρωμα Γιάννη ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
katerina2
29-08-2009 @ 15:26
βαδίζει ο δρόμος προς το βράδυ,
κ σαν φωτιές σε ηφαιστεια θέλουν να ξεπηδήσουν
οι καρδιές μας.....
ΚατεριναΘεωνα
29-08-2009 @ 15:30
Αγκαλιάζεις την απελπισία σου
Και βαδίζεις παρέα
μόνο με τα νυχτολούλουδα
Προς μια νέα αυγή χωρίς εσένα.


ΤΙ ΓΡΑΦΕΙΣ ΓΙΑΝΝΗ!!!!!!!
ΣΤΙΧΟΙ!!!!ΛΕΞΕΙΣ!!!!!!!ΝΟΗΜΑΤΑ!!!!!!
ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΑ ::theos.:: ::theos.::
ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ
Celestia
29-08-2009 @ 15:44
Αξεπεραστο!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
aprobleptos
29-08-2009 @ 16:25
Βαδίζει ο δρόμος προς το βράδυ
Και εσύ με δεμένη την γλώσσα
Κόμπο
Αγκαλιάζεις την απελπισία σου
Και βαδίζεις παρέα
μόνο με τα νυχτολούλουδα
Προς μια νέα αυγή χωρίς εσένα.

ΕΞΑιρετικο!! Την καλημερα μου Γιαννη ::yes.:: ::theos.::
Aristarxos
29-08-2009 @ 17:51
Με αίμα τρέφεται η ζωή
Σκοτώνοντας μια άλλη

YPEROXO!! Tην καλημερα μου ::up.::
DEPRINA
29-08-2009 @ 19:15
υπέροχο και εξαιρετικό όλο το ποίημα
την καλημέρα μου Γιάννη

::yes.:: ::yes.::
giannisanas
29-08-2009 @ 23:00
Βαδίζει ο δρόμος προς το βράδυ
Κι εσύ πρέπει να πεις
Για τα ασπροντυμένα όνειρα των κοριτσιών
Κρεμασμένα στις απλώστρες του καιρού
Για τα κόκκινα πανιά των ταυρομάχων
Που κρύβουν φονικά σπαθιά
Και τους καρπούς που πέφτουν
από τα δένδρα
θάβοντας την προοπτική τους
στο χώμα
Για να φυτρώσει η ελπίδα τους

πολύ ωραία αυτή η στροφή κι όλο το ποίημα
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
29-08-2009 @ 23:49
Με αίμα τρέφεται η ζωή
Σκοτώνοντας μια άλλη

φοβερο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
anagou
30-08-2009 @ 00:23
::up.:: ::up.:: ::up.::
peiraiotissa
30-08-2009 @ 01:53
Με αίμα τρέφεται η ζωή
Σκοτώνοντας μια άλλη

Φοβερό....καλημέρα!! ::kiss.:: ::up.::
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
30-08-2009 @ 02:13
Και βαδίζεις παρέα
μόνο με τα νυχτολούλουδα
Προς μια νέα αυγή χωρίς εσένα.

..........................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
sofiagera
30-08-2009 @ 03:09
Με αίμα τρέφεται η ζωή
σκοτώνοντας μια άλλη..

Όταν ο στοχασμός γίνεται ποίηση είναι πιο ελκυστικός από
τα λίγο ή πολύ δυσνόητα δοκίμια... ::up.:: ::up.:: ::up.::
Γιώργος Θαλάσσης
30-08-2009 @ 03:35
πολυ καλο μπραβο
Ναταλία...
30-08-2009 @ 04:12
Βαδίζει ο δρόμος προς το βράδυ
Και εσύ με δεμένη την γλώσσα
Κόμπο
Αγκαλιάζεις την απελπισία σου
Και βαδίζεις παρέα
μόνο με τα νυχτολούλουδα
Προς μια νέα αυγή χωρίς εσένα

πάρα πολύ ωραίο ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
Rannia . k
30-08-2009 @ 05:22
Τέλειο Γιάννη!!!
Καλό Κυριακάτικο απόγευμα!!!
::theos.:: ::smile.:: ::theos.::
Georgia_paros
30-08-2009 @ 05:47
Βαδίζει ο δρόμος προς το βράδυ
Κι εσύ τόσα πολλά έχεις να πεις
Για τον αβάσταχτο πόνο
Και της αδικίας τον βράχο
Που πλακώνει τα στήθη
Για να ξεφυσούν οι πνεύμονες
Θύελλες αγανάκτησης

Βαδίζει ο δρόμος προς το βράδυ
Και εσύ με δεμένη την γλώσσα
Κόμπο
Αγκαλιάζεις την απελπισία σου
Και βαδίζεις παρέα
μόνο με τα νυχτολούλουδα
Προς μια νέα αυγή χωρίς εσένα

πανεμορφοι στιχοι , Γιάννη !!! ::up.:: ::hug.:: ::theos.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
30-08-2009 @ 09:32
Βαδίζει ο δρόμος προς το βράδυ
Κι εσύ φορτωμένος με όνειρα και ιδέες
Ξιφομαχείς με την σιωπή
Και το πηχτό σκοτάδι
Ιππότης της ροδοκόκκινης ανατολής

Φανταστική εικόνα ::up.::
idroxoos
30-08-2009 @ 12:03
::wink.:: ::yes.:: ::yes.::
φραγκοσυριανος
30-08-2009 @ 12:27

Βαδίζει ο δρόμος προς το βράδυ
Κι εσύ τόσα πολλά έχεις να πεις
Με μπερδεμένα λόγια
Για φαντάσματα, και αερικά
Που περνούν μέσα από τους τοίχους
Κυκλοφορόντας στα δωμάτια της Ιστορίας

Με τον Διαμαντή... ::up.:: ::theos.:: ::up.::
Mικρουλι
31-08-2009 @ 00:11
Υπέροχο Γιάννη!! ::up.:: ::hug.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο