Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271238 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ικαρία Ι/2009
 Στο σπουργίτι που ποτέ δε πέταξε Στο λουλούδι που ποτέ δεν άνθισε Στη Μαργιάννα
 
Κουτρουβαλώντας στης ζωής το πανηγύρι
Ζερβά στο πλάι σου η νύχτα περπατά
ποιο αστέρι της στον ώμο σου θα γείρει
ποια της ανάσα στα μαλλιά σου ακουμπά

Σαν έρθει ώρα δε διστάζεις να το δεις
στα όνειρά σου πως μπερδεύονται οι αγάπες
στον ουρανό, της μοναξιάς ψάχνεις τους χάρτες
πίσω απ’ το γέλιο σου τη θλίψη σου να βρεις

Τρέμει το βλέμμα σου ο έρωτας και πάει
σ’ ένα ταξίδι που ξεχνάς κι όλο το κάνεις
πώς να ξεφύγεις από ‘κείνα που δε φτάνεις
σε μια ζωή που την καρδιά σου τη σκορπάει

Ψάχνεις στα σύννεφα να βρεις την ομορφιά
σε κάποιο κύμα να χωρέσεις την αγάπη
αναστενάζοντας στης μοίρας την απάτη
κι όλο τον κόσμο σου να πάρεις αγκαλιά

Σα πληγωμένο σπουργίτι διψασμένο
σα λουλουδάκι που ποτέ δεν έχει ανθίσει
δεν θες το όνειρο απ’ τα μάτια σου να σβήσει
το δάκρυ σου καθώς αφήνεις ραγισμένο

Κουτρουβαλώντας στης ζωής το πανηγύρι
ζερβά στο πλάι σου ο χρόνος σταμάτα
τσουγκρίζοντας της λήθης το ποτήρι
π’ άλλοτε σπάει κι άλλοτε πάλι σε μεθά







 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Μενω μόνος μου στο μόνο που μου μένει
 
katerina2
29-08-2009 @ 15:50
έτσι λοιπον..."Κουτρουβαλώντας στης ζωής το πανηγύρι
ζερβά στο πλάι σου ο χρόνος σταμάτα
τσουγκρίζοντας της λήθης το ποτήρι
π’ άλλοτε σπάει κι άλλοτε πάλι σε μεθά"
...τα έίπες ολα....

ΚατεριναΘεωνα
29-08-2009 @ 15:54
ΠΟΙΗΜΑ!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.::
Γιάννης Ποταμιάνος
29-08-2009 @ 16:03
Ψάχνεις στα σύννεφα να βρεις την ομορφιά
σε κάποιο κύμα να χωρέσεις την αγάπη
αναστενάζοντας στης μοίρας την απάτη
κι όλο τον κόσμο σου να πάρεις αγκαλιά

Πολύ όμορφοι στίχοι Κωνσταντίνε
::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
katiabid...
29-08-2009 @ 16:44

φανταστικό, μπράβο Κωνσταντίνε!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Σα πληγωμένο σπουργίτι διψασμένο
σα λουλουδάκι που ποτέ δεν έχει ανθίσει
δεν θες το όνειρο απ’ τα μάτια σου να σβήσει
το δάκρυ σου καθώς αφήνεις ραγισμένο

Simos_Vassilis
30-08-2009 @ 01:46
τσουγκρίζοντας της λήθης το ποτήρι
π’ άλλοτε σπάει κι άλλοτε πάλι σε μεθά
....................... ::theos.:: ...........................
Ναταλία...
30-08-2009 @ 04:14
Πανέμορφοι στίχοι ::yes.:: ::theos.::
sofiagera
30-08-2009 @ 10:31
Ωραίο και πολύ αγγίζει τις λεπτές χορδές της ψυχής

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο