katerina2 29-08-2009 @ 15:50 | έτσι λοιπον..."Κουτρουβαλώντας στης ζωής το πανηγύρι
ζερβά στο πλάι σου ο χρόνος σταμάτα
τσουγκρίζοντας της λήθης το ποτήρι
π’ άλλοτε σπάει κι άλλοτε πάλι σε μεθά"
...τα έίπες ολα....
| |
ΚατεριναΘεωνα 29-08-2009 @ 15:54 | ΠΟΙΗΜΑ!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: | |
Γιάννης Ποταμιάνος 29-08-2009 @ 16:03 | Ψάχνεις στα σύννεφα να βρεις την ομορφιά
σε κάποιο κύμα να χωρέσεις την αγάπη
αναστενάζοντας στης μοίρας την απάτη
κι όλο τον κόσμο σου να πάρεις αγκαλιά
Πολύ όμορφοι στίχοι Κωνσταντίνε
::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
katiabid... 29-08-2009 @ 16:44 |
φανταστικό, μπράβο Κωνσταντίνε!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Σα πληγωμένο σπουργίτι διψασμένο
σα λουλουδάκι που ποτέ δεν έχει ανθίσει
δεν θες το όνειρο απ’ τα μάτια σου να σβήσει
το δάκρυ σου καθώς αφήνεις ραγισμένο
| |
Simos_Vassilis 30-08-2009 @ 01:46 | τσουγκρίζοντας της λήθης το ποτήρι
π’ άλλοτε σπάει κι άλλοτε πάλι σε μεθά
....................... ::theos.:: ........................... | |
Ναταλία... 30-08-2009 @ 04:14 | Πανέμορφοι στίχοι ::yes.:: ::theos.:: | |
sofiagera 30-08-2009 @ 10:31 | Ωραίο και πολύ αγγίζει τις λεπτές χορδές της ψυχής | |
|