Ιχνηλάτης
29-08-2009 @ 21:00 | Η ζωή περνά και χάνεται.
Και ο απολογισμός καταγράφει τα χαμένα!
Μα πως να κρατήσεις στις χούφτες σου ένα ορμητικό ποτάμι;
Πως να μπορέσεις, όλα να τα κατακτήσεις;
Η γραφή απαλύνει τον πόνο της χαμένης ζωής!
Κάτι είναι κι αυτό! | |
giannisanas
29-08-2009 @ 21:15 | έτσι είναι πραγματικά | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
29-08-2009 @ 23:53 | υποκλινομαι.............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
Ναταλία...
30-08-2009 @ 00:05 | Με Ιχνηλάτης ::yes.:: | |
akolouthos
30-08-2009 @ 00:23 | Σαν τον δολοφόνο που τα θυματά του ζωντανεύουν την νύχτα
κι έρχονται στο πλάι του με τις ζωές που δεν έζησαν
και δεν κάνουν τίποτε παρα να υπενθυμίζουν.
Κι είναι τόσο το κεντρί!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Αγνή
30-08-2009 @ 00:42 | πάρα πολύ ωραίο!!! | |
Simos_Vassilis
30-08-2009 @ 01:56 | Η ζωή που δεν έζησα έρχεται τις νύχτες και με βασανίζει.
Μου αναφέρει συγκεκριμένα τοπία συγκεκριμένες εκδοχές.
Και δεν μπορώ να αρνηθώ τίποτα.
...................... ::theos.:: ::theos.:: ....................... | |
Γιάννης Ποταμιάνος
30-08-2009 @ 02:12 | Όμορφα δοσμένη η υπαρξιακή αγωνία
για τις χαμένες ζωές
::yes.:: ::theos.:: | |
Γιώργος Θαλάσσης
30-08-2009 @ 03:27 | εξαιρετικο μπραβο | |
υπατία
30-08-2009 @ 04:30 | μια από τις καλύτερες φαντασιώσεις μου
είναι οτι θα ζούσαμε λέει μ' έναν τρόπο
που να χωράει όλα τα ενδεχόμενα..
ας ευχηθούμε το υπόλοιπο της ζωής μας
να παρουσιάζει αμείωτο ενδιαφέρον
μου άρεσε πολύ η δημιουργία σου | |
sofiagera
30-08-2009 @ 07:26 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
oneirodromio
04-09-2009 @ 13:44 | Εξαιρετικο. | |
 |
