| |
poetryf
01-09-2009 @ 13:04 | Το ένιωσα σαν το αλαφροπάτημα της ψυχής σου
πάνω στον καμβά της έμπνευσης.
Πραγματικά υπέροχο! | | Georgia_paros
01-09-2009 @ 14:11 | ................................
δεν υπαρχουν λογια.....
...............................................
ειναι πολυ ομορφο οταν ζεις με τις αναμνησεις...
ειναι το τελευταιο πραγμα που μπορεις να κανεις...
ακομα και η βροχη....ή το παραθυρο....
και καποια πραγματα πολυ απλα ,γενικότερα.....
γινονται αιτια συλλογισμου μεσα στο μυαλο σου....
εικονες ξεκαθαρες...σαν χθες...ειναι παντα εκει....εδω....στο σημερα.....ισως και στο μετα....
στο μετα....γιατι οχι, Χρήστο;;;
στο ευχομαι....να ξαναζωντανεψουν.....να μπουν απο το ανοιχτό παραθυρο και παλι....... ::love.:: ::hug.:: ::rol.:: | | Georgia_paros
01-09-2009 @ 15:06 | ''να εισαι ο joker και του εαυτου σου..... ''οχι μονο ο δικος της.....
ετσι σε θελει............................................................................................ | | pineloow
04-09-2009 @ 02:32 | ειναι φορες που φτανεις σε ενα σημειο κ νιοθεις τοσο αδειος.... τοσο που δεν σε ενδιαφερει τιποτα κ τιποτα χειροτερο δεν φανταζεσαι οτι μπορει να συμβει!! ετσι ειναι... αν δεν νιοσεις μηδεν κ κατω απ αυτο τοτε απλα χανεις το νοημα... το νοημα ειναι ακριβως εκει... κ η δυναμη που περνεις μετα ειναι αληθεινη κ ουσιαστικη...κ τιποτα δεν μπορει να στην παρει πισω.... κ οταν καποιος μας πληγωνει ακομα κ αν δεν το θελει μας μαθαινει...μας μαθαινει πολλα... ::yes.:: | | Aknaz
06-09-2009 @ 05:18 | Άστο ανοιχτό, να μπεί μέσα και να με λούσει, να γίνω ένα με τον ουρανό. Να αισθανθώ την πίκρα, την στεναχώρια με την οποία αφήνει τα δάκρυα του να πέφτουν βαριά στο σώμα μου, να βαρύνουν την ψυχή μου. Πιστεύω πως το να αφήνεις την στεναχώρια να σε κυριεύει είναι το πιο αδύναμο σημείο της ανθρώπινης ψυχής, το μεγαλύτερο κατόρθωμα του ανθρώπου είναι να σηκώνεται όταν έχει πέσει. | | romance4love2you
06-09-2009 @ 08:51 | ::yes.:: Άστο ανοιχτό μα να προσέχεις,ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να μπει μέσα,ίσως το όνειρο που προσμένεις,ίσως μια νέα αγάπη...Ότι κι αν είναι,πάντως,εύχομαι να ενώσει όλα αυτά τα κομάτια που αιωρούνται και αναζητούν αυτό το πρόσωπο,αυτήν την φωνή,αυτό το άγγιγμα... ::up.:: ::cry.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
