| |
Όταν μου ΄ριξε εκείνο το γέλιο
το διττό,το λιτό,το φευγαλαίο
φωτογραφία στη μνήμη η μορφή της.
Κάτασπρη σαν αγνή
απλή κι απέριττη
έστω για μια φορά
δίχως τα πάμπολλα λοιπά.
Δευτερόλεπτα ο χρόνος βραδαίνει
για ν' απολαύσω τη σπάνια στιγμή
θαυμάζοντας τη να ομορφένει
με το ξανθό το σγουρό της μαλλί.
Να μου μιλά με γέλιο αυθώρμητο
δίχως τα λόγια να 'χουν νόημα
παρά μόνο η κίνηση αυτή καθ' αυτή.
Κι ύστερα δίχως απάντηση να περιμένει
φεύγει,χάνεται,σβήνεται,διαλύεται
η παραδείσια αυτή σκηνή
κι επιστροφή στην πανούργα πραγματικότητα.
Μα αποτυπόματα πολλά αφήνει
στη λίθινη του μαγεμένου μνήμη.
Κι έτσι αγαπάει αυτά τα χνάρια
που άφησε πίσω η σκληρή ζωή
κάποια πανέμορφα κοράλια
με περιμένουν στην αυγή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
