| |
Δεν ξέρω πως συμβαίνει
τα βράδια από πρόστυχα
ρομαντικά να γίνονται
κάθε φορά που συμμετέχω
στην πνοή τους.
Ντύνονται φως του φεγγαριού
μικρότητα των άστρων
για να με υποδεχτούν.
Χτυπάν εκεί που ξέρουν:
στην αδυναμία μου να αντιδράσω.
Με φυλακίζουνε για ώρες
μέσα στην μαγεία τους,
σαν βγω με προσκαλούν ξανά
και εγώ πηγαίνω
εθισμένος θεατής
στο ίδιο τοπίο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
