| |
| | Η πρώτη μέρα στο σχολείο (β' μέρος) |  | | | Καλό απόγευμα και ο Θεός μαζί σας! Ευχαριστώ πολύ για την τεράστιά σας αγκαλιά! Η συνέχεια σε μερικές μέρες... | | |
Πρώτος σταθμός το δημοτικό σχολείο. Κατεβαίνει η μαμά μαζί με τον Κωστή και πάνε στην αυλή, όπου είναι μαζεμένα όλα τα παιδάκια. «Πως είναι το όνομά σου» ρωτάει ένα παιδί. «Κωστής» απαντάει ντροπαλά ο Κωστής. «Εσένα», ρωτάει. «Δημήτρης» απαντάει το άλλο παιδάκι. Το χαμόγελο επιστρέφει και πάλι στο πρόσωπο του Κωστή που είχε παγώσει για λίγο μιας και ήταν πολύ ντροπαλός. Στη συνέχεια μια νεαρή δασκάλα, η Μαρία, αναλαμβάνει να βάλει όλα τα πρωτάκια σε σειρά. Τα φωνάζει ένα-ένα με αλφαβητική σειρά και τα χωρίζει στις τάξεις τους. Ο Κωστάκης μπήκε στην τάξη Α2 μαζί με τον καινούργιο του φίλο, τον Δημητράκη. Χαρούμενοι και οι δύο πλέον μπήκαν μαζί στην τάξη τους. Η δασκάλα τους έβαλε να καθίσουν μαζί, μιας και έτσι θα ένοιωθαν πιο οικεία. Η μαμά κοντοστέκεται στην πόρτα της τάξης και μιλάει για λίγο με τη Μαρία, τη δασκάλα του Κωστή. Έπειτα χαμογελάει στον Κωστή, του λέει ότι θα περάσει να τον πάρει όταν σχολάσει και ακολούθως φεύγει.
Ο Κωστής με έκδηλη την περιέργεια στο πρόσωπό του, αναρωτιέται σιωπηλά τι είναι αυτό που οι μεγάλοι λένε σχολείο. Η δασκάλα, βλέποντάς τον και θέλοντας να τον κάνει να αισθανθεί άνετα, τον βάζει να συστηθεί στους συμμαθητές του. «Είμαι ο Κωστής Λεοντίου και είμαι 6 χρονών» απαντάει γεμάτος αμηχανία. Στην συνέχεια ένα-ένα τα παιδάκια συστήνονται.
Πέρασαν κιόλας σαράντα ολόκληρα λεπτά. Το κουδούνι για διάλειμμα χτυπάει και τα παιδιά κατευθύνονται προς την αυλή. Ο Κωστής βγαίνει έξω, κρατώντας στο χέρι ένα σάντουιτς που το είχε ετοιμάσει η μαμά και ένα χυμό. Το βλέμμα του καρφώνεται αμέσως στα μάτια του Δημήτρη. «Εσένα που είναι το φαγητό σου» τον ρωτάει; «Δεν έχω φέρει μαζί μου φαγητό» απαντάει. Τότε ο Κωστής άρχισε να σκέφτεται και φέρνει στο νου του τον αγαπημένο του παππού, τον παπα-Κωνσταντίνο. «Να ευχαριστείς το Θεό για ό,τι έχεις και αν δεις πως ο διπλανός σου έχει ανάγκη κάτι που έχεις εσύ, τότε με χαρά να το μοιραστείς μαζί του» του έλεγε από μωρό ο παππούς του. Χωρίς δεύτερη σκέψη τότε ο Κωστής ξετυλίγει το σάντουιτς και το κόβει στα δύο. «Δημήτρη πάρε το μισό, δεν πεινάω πολύ. Θες και το χυμό μου;» ρωτάει τον Δημήτρη. «Ευχαριστώ πολύ Κωστή. Όχι δεν θέλω το χυμό» απαντάει ο Δημήτρης. Τότε, αισθάνθηκε μέσα του μια ευχαρίστηση.
Το διάλειμμα τέλειωσε και τα παιδιά επέστρεψαν πίσω στην τάξη τους. Η κυρία Μαρία τους μοίρασε τετράδια και άρχισε κιόλας το μάθημα. «Λοιπόν αγαπήτά μου παιδιά, πρώτη μέρα σήμερα, θα μάθουμε τα πρώτα γράμματα του αλφαβήτου» τους είπε με μια φωνή γλυκιά. Έκανε δύο γραμμές στον πίνακα και άρχισε να κάνει το «α». «Αυτό είναι το άλφα το μικρούλι» είπε και άρχισε να πηγαίνει στο κάθε παιδάκι για να το βοηθήσει να κάνει το πρώτο του γράμμα.
Ώρα έντεκα και μισή. Το τελευταίο κουδούνι ήχησε και τα παιδιά χαρούμενα βγήκαν από την τάξη. Η μαμά του Κωστή περίμενε στην αυλή για να τον πάρει σπίτι. «Μαμά, μαμά, η κυρία Μαρία μας έμαθε το αλφάβητο» φώναξε γεμάτος χαρά μόλις την αντίκρυσε. «Μπράβο Κωστή μου» αποκρίθηκε γεμάτη περηφάνια. Ακολούθως αποχαιρέτησε ο Κωστής το νέο του φίλο και τη δασκάλα του και επιβιβάστηκε στο αυτοκίνητο με προορισμό το σπίτι για το μεσημεριανό φαγητό. «Μαμά, γιατί η μαμά του Δημήτρη δεν του έφτιαξε φαγητό;» ρωτάει απορημένα τη μαμά του. «Ίσως ξεχάστηκε καλέ μου» του λέει. «Γίνεται να ξεχνάει η μαμά;» ρωτάει και πάλι ο Κωστής. «Γίνεται αγάπη μου, άνθρωπος είναι» απαντάει και πάλι η μαμά. Βυθισμένος στις σκέψεις ο Κωστής μένει αμίλητος για το υπόλοιπο της διαδρομής.
#Το παρόν αποτελεί μυθοπλασία αναμεμειγμένη με στοιχεία και όμορφες αναμνήσεις από την παιδική μου ηλικία.
Η συνέχεια εδώ: http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=116115&step=3 ή εδώ: http://mikripatousa.blogspot.com
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ... στα υπόγεια είναι η θέα | | | |
|
glaykh 1982
07-09-2009 @ 08:35 | μ'αρέσει, πολύ τρυφερό
περιμένω τη συνέχεια
::676.:: | | poetryf
07-09-2009 @ 11:28 | Με τη glaykh κι εγώ Ζήνωνά μου !
Καλό βράδυ κι ο Θεός μαζί σου ! | | iokasth
07-09-2009 @ 13:42 | Γειά σου Ζήνωνα πολύ όμορφο, ξυπνάει αναμνήσεις.....!!!
Την συνέχεια, πολύ σωστά..
Νασαι πάντα καλά.
ΝεφΕλλη | | ORLANDINA
07-09-2009 @ 15:07 | ::up.:: ::hug.:: ::smile.:: | | Ναταλία...
08-09-2009 @ 06:39 | Με τη glaykh κι εγώ Ζήνωνά μου !
Καλό βράδυ κι ο Θεός μαζί σου ! ::yes.:: ::theos.:: | | Ζήνωνας
09-09-2009 @ 15:46 | Καλή σας μέρα!
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια!!
Να 'στε πάντα καλά και ο Θεός μαζί σας! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
